Doofheid is vaak een symptoom van ziekte
Doofheid is vaak een symptoom van andere aandoeningen
11/21/2011
Volgens een recent rapport van de Duitse vereniging van Otolaryngologen is doofheid vaak een symptoom van een andere ziekte. Daarom raadt de vereniging alle betrokkenen niet alleen aan om een gehoortest uit te voeren, maar om een volledige diagnose van het oor, neus en keel te laten uitvoeren door een specialist. In aanvulling op de gehoortest, omvat dit ook oormicroscopie, die kan worden gebruikt om verschillende ernstige ziekten uit te sluiten.
Welke ziekten kunnen de oorzaak zijn van doofheid??
Dr. Dirk Heinrich, voorzitter van de Duitse beroepsvereniging van Otolaryngologen, legt uit: „Gehoorverlies is geen onafhankelijke ziekte, maar altijd een symptoom van een ziekte erachter. De oorzaken van doofheid variëren van tumoren op de gehoorzenuw via ziekten van het middenoor en de gehoorgang tot de meer algemeen bekende ruisdoofheid. Gehoorverlies en degeneratieve processen kunnen ook tot doofheid leiden.“ Juist vanwege het grote aantal mogelijke oorzaken van doofheid, moet een uitgebreide diagnose door de specialist worden uitgevoerd. Dit is het recht van elke patiënt, volgens de Duitse beroepsvereniging van Otolaryngologen in hun huidige rapport. Het doel van een dergelijk grondig onderzoek is om ernstige ziektes uit te sluiten en doofheid te behandelen. Dit kan worden gedaan door een operatie of op andere manieren, afhankelijk van de oorzaak van het gehoorverlies. Als de oorzaak niet volledig kan worden verholpen, kan het nodig zijn dat de patiënt een hoortoestel krijgt. Doofheid op oudere leeftijd wordt niet beschouwd als een symptoom van een andere ziekte, maar als een natuurlijk onderdeel van het verouderingsproces. In de regel kan een gehoorapparaat de getroffenen helpen.
Effecten van doofheid
Luisteren neemt een substantieel deel van iemands sociale relaties. Als hij slecht kan horen of horen, kan dit ernstige gevolgen hebben. Vaak lijden mensen met gehoorverlies en de doven aan eenzaamheid en depressie omdat ze een essentieel communicatiemiddel missen. Een ander gevolg kan dementie zijn.
Al in 2005 publiceerden Amerikaanse onderzoekers onder leiding van Arthur Wingfield een studie die aantoont dat de mentale capaciteit van het menselijk brein niet voldoende is voor dove mensen om zich evenzeer te richten op het begrijpen en opslaan van inhoud. In het onderzoek werd de herinnering aan slechthorenden vergeleken met die van personen zonder gehoorverlies. Het bleek dat slechthorenden een aanzienlijk deel van hun hersencapaciteit moesten gebruiken om inhoud te begrijpen, dus er was onvoldoende capaciteit om de inhoud op te slaan (Bron: Arthur Wingfield et al., Brandeis University, Waltham: Current Directions in Psychological) Science). (Ag)
Lees over:
Maakt Viagra hardhorend?
Pijnstiller: gehoorverlies bij constant gebruik?
Natuurgeneeswijze: Zweeds bitter met groot effect
Slechthorenden: in aanmerking voor verkeerslichten