Liefde bestuderen is als een verslaving

Studie: liefde werkt als een verslaving.

(12.07.2010) Amerikaanse onderzoekers hebben ontdekt dat liefde - vooral hartzeer - eruit ziet als een natuurlijke verslaving. In het proces worden gebieden in de hersenen geactiveerd, die ook in andere verslavingen worden behandeld.

Liefdesverdriet kan worden gezien als een ontwenningsverschijnsel en iedereen die er ooit door is getroffen, heeft het al geraden. Een gepassioneerde liefde, zeggen de onderzoekers, is als een natuurlijke verslaving. Wetenschappers van de VS "Albert Einstein College of Medicine" hebben een hersenonderzoek gedaan met tien vrouwen en vijf mannen om deze aanname te bewijzen. De deelnemers aan het onderzoek werden twee maanden eerder achtergelaten door hun voormalige partners en leden zwaar onder de scheiding. De proefpersonen dachten in hun vrije tijd 85 procent of aan het werk met hun vorige partners en vertoonden symptomen van een liefdesziekte.

Tijdens de studie werden mannen en vrouwen foto's getoond van hun vroegere partners. De wetenschappers observeerden hersenactiviteit met behulp van functionele magnetische resonantie beeldvorming (FMRT). Bij het bekijken van de beelden konden activiteiten in het zogenaamde "beloningscentrum" in de hersenen worden opgespoord, wat ook actief is in cocaïneverslaafden. Bovendien werden talrijke gebieden van het menselijk brein geactiveerd, die verantwoordelijk zijn voor verslavend gedrag.

De studie zou kunnen helpen verklaren waarom mensen met liefdesverdriet soms geneigd zijn tot obsessief gedrag. Vooral als ze worden afgewezen door hun partner of geliefde. De onderzoekers publiceerden hun studieresultaten in het tijdschrift "Journal of Neurophysiology". "Romantische liefde lijkt een natuurlijke verslaving te zijn in zowel gelukkige als ongelukkige omstandigheden", zegt studie auteur Lucy Brown. Liefdesverdriet lijkt een noodzakelijk onderdeel van ons leven te zijn, dat de natuur heeft ingebouwd, zei Brown. Maar zoals het gezegde luidt: "Tijd heelt alle wonden" en dit werd ook bevestigd in de loop van de studie. Hoe langer de scheiding van de ex-partner was, hoe minder het "beloningscentrum" werd geactiveerd bij het zien van beelden van de uitgescheiden hersenen. Dat maakt veel mensen hopen, uiteindelijk gaat de pijn weg en sta je open voor een nieuwe band. (Sb)