Diertherapeuten helpen met medicamenteuze therapie

Diertherapeuten helpen met medicamenteuze therapie / Gezondheid nieuws

Diertherapeuten: Geneesmiddelenkliniek vertrouwt op honden en katten voor langdurige therapie

16/12/2014

Een drugsrehabilitatiekliniek in Ticino, Mecklenburg, heeft onlangs een nieuwe weg ingeslagen in de behandeling van verslaafden. De patiënten mogen hun dieren naar de therapie brengen. Ze helpen de therapie te ondersteunen en geven hoop en aandacht.


Dierkundige therapieën worden door de kliniek al 10 jaar aangeboden. Tot nu toe was echter alleen een kennelhouderij van viervoetige vrienden toegestaan. Dit is nu veranderd na de reconstructie. De dieren worden geïntegreerd in de behandeling en kunnen door de patiënten naar de speciaal omgebouwde kamers worden gebracht. Bijvoorbeeld Hoogslapers ingebouwd in de patiëntenkamers zodat de honden niet in de bedden kunnen kruipen. Dit maakt Ticino de eerste verslavingskliniek in Duitsland, waaronder de dieren van de patiënten in de behandeling.

Psychiater Alf Kroker, hoofdarts van het kasteel van Ticino, legt deze maatregel uit met de grote voordelen die voortvloeien uit de nauwe relatie tussen zijn patiënten en hun dieren. "Veel verslaafden hebben alle sociale contacten verbroken," zegt hij. Tegen de achtergrond van de inkoop van geneesmiddelen hebben veel verslaafden alle sociale contacten verloren. Sociale banden met vrienden en gezinnen zijn mislukt. "De band met de hond was vaak de enige die bestaat, het dier geeft de laatste stop in het leven."

Daarnaast ziet hij in de mogelijkheid van veeteelt een belangrijke voorwaarde voor verslaafden om een ​​therapie te starten. Omdat als de patiënten moesten afzien van de behandeling van hun dier, veel verslaafden zelfs geen therapie zouden nemen. "Het dier wordt onvoorwaardelijk vertrouwd, het is als een kind op zich, een bekwame beschermer", zegt Kroker. Bovendien zouden de dieren de toegang van de therapeut tot de verslaafden vergemakkelijken. Bovendien zouden de dieren leren van de dieren om opnieuw verantwoordelijkheid te nemen voor zichzelf en het dier en om het dagelijkse leven het hoofd te bieden.

Voor de verslaafden wordt de therapie goed ontvangen: "De hond vergezelt mij, hij geeft me zelfvertrouwen, is er altijd als je problemen hebt“, 25-jarige Jaqueline, die al een half jaar in Ticino is. En in individuele gevallen is hij ook een toekomstperspectief: "Mijn hond is mijn leven en mijn toekomstig beroep", zei Robert, 26. Na de therapie wilde hij beginnen met trainen als dierenverzorger.

Viervoeters structureren de dagelijkse routine van de patiënten
Momenteel zijn er, naast de 47 patiënten, 25 honden en drie huiskatten, evenals twee koudbloedige paarden. Deze worden gevoed als onderdeel van een werktherapie, verzorgd en bereden.
Zodat er geen problemen zijn met de dieren, zouden strikte regels geïntroduceerd zijn, als klinisch directeur Nierath: hondenbezit in de patiëntenkamer, snuit in het huis, Leinenzwang in het park en vrijloop alleen op omheind terrein, plus training in kleine groepen.

Incidenten waren nog niet gebeurd. Er zouden geen verwondingen zijn geweest bij de patiënten of bij de dieren en er zouden geen uitschieters zijn geweest.

Lof komt ook van buiten. "Het dier structureert de dagelijkse routine, de getroffen persoon heeft een positieve rol als leverancier", zegt Ingrid Stephan, directeur van het Instituut voor sociaal leren met dieren in Lindwedel bij Hannover.

Diertherapie bekend van de behandeling van depressie
Het gebruik van honden voor therapeutische doeleinden is niet nieuw. Sinds enige tijd zijn er pogingen ondernomen met dementielijders en patiënten die aan een depressie leden. Met name in het geval van de laatste waren duidelijk zichtbare successen in de behandeling bereikt. „Idealiter“, dat „Dier-geassisteerde therapie helpt bij depressie“, Bij sommige patiënten kan ziekenhuisopname in een kliniek volledig worden vermeden. „Geweldig dat onze artsen betrokken zijn bij de vooruitgang van behandelmethoden“ Werken in het belang van de patiënten, zei de manager van het Oberbergziekenhuis Joachim Finklenburg. (Jp)


Beeld: Gabriele Schmadel