Transvetzuren In Donuts of friet liggen veel verborgen ziektemakers op de loer
Het is al lang bekend dat onverzadigde vetzuren je gezondheid schaden. Ze hebben een negatief effect op het cholesterolniveau en bevorderen zo de ontwikkeling van arteriosclerose en verhogen het risico op coronaire hartziekten, hartaanvallen en beroertes. Toch zijn er geen grenzen in Duitsland.
Transvetzuren brengen de gezondheid in gevaar
Transvet is een dagelijks gevaar voor de gezondheid. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) kan vijf gram per dag het risico op een hartaanval met 23 procent verhogen. Bovendien hebben studies aangetoond dat deze vetten verantwoordelijk zijn voor hoge bloeddruk, obesitas en obesitas en diabetes. Je kunt op de loer liggen in een verscheidenheid aan voedingsmiddelen, zoals donuts, croissants of friet, maar veel consumenten weten niet waar de gezondheidsschadelijke vetzuren zich verbergen. De Europese Unie heeft lang gedebatteerd over de manier waarop transvetzuren kunnen worden verminderd. Slechts enkele landen hebben tot nu toe besloten vaste maximumhoeveelheden vast te stellen. Duitsland is er niet bij.
Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan is men veel verder. Transfats zijn verboden in de VS. Binnen drie jaar moeten de vetten uit voedsel daar verdwijnen. Het internetportaal "derwesten.de" heeft een bijdrage aan het onderwerp van verschillende experts uit Duitsland om te spreken.
Consumenten kunnen verborgen vetten niet herkennen
"Transvetzuren zijn ongewenste componenten van ons dieet," zei Martina Junk, woordvoerster van het Beierse Staatsbureau voor gezondheid en voedselveiligheid. Ze kunnen het niveau van (slechte) LDL-cholesterol verhogen terwijl ze het niveau van (goed) HDL-cholesterol verlagen. Het resultaat kan verstopte bloedvaten en een hartaanval zijn. Transvetten zijn kunstmatig gehydrogeneerde vetten die onder andere worden geproduceerd bij de industriële verharding van oliën. "Bladerdeeg, gefrituurd voedsel, chips of andere snacks bevatten bijvoorbeeld vaak transvetzuren", zegt Isabelle Keller van de Duitse Voedingsmaatschappij (DGE). Bovendien kunnen de risicovolle vetten zich verbergen in kant-en-klaarmaaltijden en zaksoepen. Hoewel consumenten niet kunnen zeggen of en hoeveel transvetzuren in hun voedsel zitten, hoeven ze niet op voedselverpakkingen in dit land te worden geëtiketteerd.
Eén op de tien Duitsers verbruikt te veel transvet
"Iedereen die hoge bloedlipideniveaus of cardiovasculaire problemen heeft, moet voorzichtig zijn", legt professor Christian Weber uit, hoofdarts op het gebied van cardiologie aan de Ludwig-Maximilians-universiteit in München. Maar zelfs "een aanzienlijk deel van de jongeren in het bijzonder verbruikt meer transvetzuren dan aanbevolen", zegt het federale ministerie van consumentenbescherming. Vooral jonge mannen tussen 14 en 34 behoren tot de risicogroep, zo bleek uit een onderzoek van het Federaal Instituut voor Risicobeoordeling in 2013. De piek van sommige deelnemers aan de studie was dus 19 gram transvet per dag. Als veilig voor mannen is een waarde van ongeveer 2,6 gram per dag. Gemiddeld worden twee vrouwen en 1,4 gram als veilig beschouwd voor vrouwen. Ongeveer tien procent van de Duitsers consumeert de studie, volgens meer transvetzuren dan aanbevolen.
VS komt een stap voor
In de VS is tot nu toe de meest consistente stap gezet. Zoals vermeld in de inleiding hebben fabrikanten nu drie jaar om hun producten om te zetten. Sinds 2006 zijn ze verplicht om het transvetgehalte op de verpakking te markeren. Denemarken is een pionier in de EU-lidstaten. In 2003 was het het eerste land dat een maximumlimiet van twee gram transvet per 100 gram voor voedsel invoerde. Ook in Oostenrijk, Hongarije, IJsland, Noorwegen en Zwitserland waren vergelijkbare maximumgehalten voor ongezonde vetten wettelijk vastgelegd.
In Duitsland zijn er nog steeds geen wettelijk gereguleerde maximumgehalten voor transvetzuren. Alleen babyvoeding en olijfolie zijn onderworpen aan de door de EU vastgestelde grenswaarden. Hoewel het federale ministerie van Voedsel en Landbouw een initiatief heeft gestart met de voedingsindustrie om de schadelijke vetten te minimaliseren. De gezamenlijk opgestelde richtlijnen zijn echter niet bindend voor levensmiddelen die in Duitsland worden verkocht. Volgens professor Weber zouden verplichte maximale hoeveelheden logisch zijn: "Naar mijn mening is er een behoefte. Dat zou handig zijn voor diegenen die niet zeker weten welke soorten vetten ongezond zijn en welk voedsel ze bevatten. "(Ad)