Oordeel Huurvermindering vanwege continu kindgeluid

BGH: gedetailleerd geluidsrapport hoeft niet te worden gepresenteerd
Kinderen mogen niet in de flat blijven babbelen. Hoewel kindergeluid als 'sociaal adequaat' kan worden beschouwd, oordeelde het federale gerechtshof (BGH) in Karlsruhe in een beslissing die op dinsdag 12 september 2017 is gepubliceerd (Ref .: VIII ZR 226/16). Als huurders in het huis klagen over aanhoudend herhaald geluid van kinderen en hun ouders, moet geen gedetailleerd geluidsrapport worden ingediend als bewijs van huurvermindering..

In dit geval, de Karlsruhe rechter van niet-toelating klacht in plaats daarvan een huurder van Berlijn. Zij is sinds 2004 de huurder van een driekamerappartement in een huis met 8 woningen in Berlin-Tiergarten. Aan het einde van 2012, toen een gezin met twee kinderen die nog niet op school waren, de flat erboven betrok, was het voorbij.

Afbeelding: Andrey Kuzmin - fotolia

De vrouw klaagde dat sindsdien de kleine kinderen bijna een tot vier uur lang massaal geluid maakten, bijna elke dag en tijdens rustperiodes. Ze zouden uren stampen, springen, dreunen of gillen. Als het te veel wordt voor de ouders, zouden ze ook regelmatig rustig roepen.

Het geluid en de resulterende trillingen waren zo sterk dat de potten op de plank in beweging waren. Beïnvloed door het lawaai maar het hele appartement. Bezoekers zouden niet bij haar blijven vanwege het lawaai. Zelfs een slechthorende buurman kan het geluid horen zonder hoortoestel.

De eiser verlaagde de huur met 50 procent vanwege de geluidshinder en betaalde deze alleen met voorbehoud. In de rechtbank eiste ze nu een goede 9.000 euro van de huurprijs betaald door de verhuurder.

De rechtbank van Berlijn heeft vastgesteld dat het lawaai van kinderen zelfs niet onbeperkt kan worden doorstaan. Hier is echter het redelijke niveau niet overschreden. Het hoort bij de normale ontwikkeling dat kinderen "weglopen" en communiceren in "luidere taal". Dat de ouders aandringen om te rusten, is een bewijs van overweging.

Baby's zijn ook niet in staat om gedifferentieerde verbale argumenten, de rechtbank. Daarom is het heel normaal en gebruikelijk dat ze zichzelf luider laten voelen. De door de aanvrager verstrekte informatie is te onnauwkeurig. Het beroep tegen het vonnis was niet toegestaan.

In zijn uitspraak van 22 augustus 2017 oordeelde de BGH dat een andere kamer van de rechtbank de zaak opnieuw moet behandelen. Zelfs als het lawaai van kinderen als sociaal adequaat werd beschouwd, zouden buren niet alles kunnen bieden. Het was het gebod van redelijke wederzijdse overweging.

Hier werd de rechtbank van de geluidshinder niet voldoende onderzocht en daarmee het recht van de aanvrager op het recht om te worden gehoord geschonden.

Voor recurrente waardeverminderingen is het ook niet nodig dat huurders een gedetailleerde geluidsopname indienen. Het is voldoende om te beschrijven op welke tijden van de dag, hoe vaak en gedurende welke periode de ruis optreedt. De rechtbank had naar getuigen kunnen luisteren en de helderhorendheid van het huis kunnen controleren. Dit moet nu goedmaken.

De BGH had al op 29 februari 2012 geoordeeld dat huurders geen "Noise Diary" hoefden te houden vanwege constant lawaai (bestand: VIII ZR 155/11, JurAgentur kennisgeving vanaf de dag van het vonnis). Huurders zouden af ​​en toe feesten of harde ruzies in het naburige appartement moeten accepteren als "sociaal toereikend", maar niet als constant geluid en vuil. Voor een Mietminderung dan een beschrijving van type, duur, frequentie en tijden van de dag vanaf het geluid. De presentatie van een "protocol" kon de verhuurder niet eisen. fle / mwo