Verdict Privéverzekeringsmaatschappijen moeten ooglasers betalen

BGH: Glazen zijn alleen hulpmiddelen en geen behandeling
Particuliere zorgverzekeraars moeten betalen voor ooglasers als een defect zicht beduidend invloed heeft op lezen en rijden. Dit werd beslist door het Federale Hof van Justitie (BGH) in Karlsruhe in een uitspraak van de vorige dag op donderdag 30 maart 2017 (Ref .: IV ZR 533/15). De verzekeraars kunnen daarna niet meer naar een bril verwijzen, omdat dit slechts een hulpmiddel is, maar geen remedie.

Elk jaar worden in Duitsland ongeveer 140.000 zogenaamde Lasik-operaties uitgevoerd - en de trend stijgt. Een brekingsfout van maximaal acht dioptrieën kan worden gecorrigeerd met behulp van laserstralen.

(Afbeelding: vicu9 / fotolia.com)

In het geval dat nu door het federale hooggerechtshof werd beslist, had een kortzichtige vrouw uit Baden-Württemberg "opgelucht". Ze had eerder min 3,0 of min 2,75 dioptrieën. De kosten van de behandeling voor een bedrag van 3.500 euro, ze vroeg om hun particuliere ziekteverzekering. Dit weigerde.

De verzekeringsvoorwaarden komen hier overeen met de steekproefvoorwaarden van particuliere zorgverzekeraars. "Verzekerde gebeurtenis is de medisch noodzakelijke medische behandeling van een verzekerde als gevolg van ziekte of ongevalsgevolgen," zegt het.

Een deskundige in opdracht van de rechtbank van Heidelberg verklaarde dat een "ziekte" hier niet kan worden besproken. Een zekere brekingsfout is volkomen normaal op de middelbare en oudere leeftijd. Van een ziekelijke staat van de ogen wordt gesproken door internationale normen alleen van minus 6,0 dioptrieën.

Arrondissementsrechtbank Heidelberg heeft de rechtszaak afgewezen. BGH vernietigde echter deze oordelen en rechtvaardigde de aanklager.

Als rechtvaardiging benadrukten de rechters van Karlsruhe dat "begrip in medische kringen" hier niet de standaard is. Integendeel, het hangt ervan af "op inzicht van een gemiddelde verzekeringnemer".

Dit veronderstelt echter dat "de normale visie een klachtvrije lezing en een risicovrije deelname aan het wegverkeer is". Als deze vaardigheden aanzienlijk worden aangetast, gaan polishouders ervan uit dat ze een ziekte hebben. Dit is ook het geval volgens het rapport.

Verzekeraars konden niet verwijzen naar een Bille of op contactlenzen, benadrukte de BGH. Het is gebruikelijk om visuele hulpmiddelen te dragen. Dit zijn geen behandelingen, maar 'alleen hulpmiddelen'. De verzekeringsvoorwaarden maakten de terugbetaling van kosten voor een noodzakelijke behandeling echter niet afhankelijk van het feit of de verzekerde in plaats daarvan gebruik kon maken van hulpmiddelen. mwo / fle