Bewegingsstoornissen van de slokdarm

Spasme van de slokdarm

De meest voorkomende motiliteitsstoornissen van de slokdarm omvatten oesofageale spasmen en achalasie. De therapie van naturopathie bestaat voornamelijk uit maatregelen die een anticonvulsief en kalmerend effect hebben.

inhoud

• Spasme van de slokdarm
• Symptomen van bewegingsstoornissen van de slokdarm
• Conventionele maatregelen & Naturopathie
• Verdere informatie

Symptomen van bewegingsstoornissen van de slokdarm

Slokdarmfunctiestoornissen worden gekenmerkt door slokdarmkramp en achalasie, die sterk verschillen in hun symptomen.

De symptomen van slokdarm-spasmen komen sterk overeen met die van een hartaanval (Afbeelding: 9nong / fotolia.com)

De slokdarmkramp

Slokdarmkramp (slokdarmkramp) is het resultaat van overmatige spiersamentrekking, meestal in de midden- en lagere slokdarmsecties. De symptomen bestaan ​​uit plotselinge krampachtige pijn op de borst, soms met straling in de kaak, schouder en arm, zoals ze optreden bij een hartaanval (angina pectoris). Bovendien zijn er meestal dysfagie (dysfagie).

Een betrouwbare diagnose kan worden gesteld door beeldvormingstechnieken. Röntgenfoto toont onregelmatige kurkentrekkersachtige vervormingen met pseudodiverticiënten en meetbaar verhoogde, ongecoördineerde druk (manometrie).
De oorzaak is onduidelijk, daarom wordt diffuse of ideopathische oesofageale spasmen gebruikt. Vaak zijn oudere mensen getroffen. In tegenstelling tot achalasie, blijft de functie van de onderste slokdarmsfincter (slokdarmsfincter) behouden.

Vaak hebben de getroffenen al onderliggende ziekten zoals, in het bijzonder, diabetes, collagenose, ziekten van het centrale en perifere zenuwstelsel, gegeneraliseerde spierziekten, amyloïdose en alcoholziekte.

achalasie

Achalasie wordt gekenmerkt door contracties in het onderste deel van de slokdarm, die zich langzaam ontwikkelt als gevolg van degeneratie van de zenuwplexus die verantwoordelijk is voor centrale spijsverteringsprocessen (Auerbach plexus). Vanwege het gebrek aan ontspanning van de slokdarmsfincter, die feitelijk de slikreflex volgt, kan het ingenomen voedsel niet volledig door de slokdarm gaan. Dientengevolge, verbreden de hogere secties van de slokdarm na verloop van tijd en toont het röntgenstraalbeeld een typische "champagneglasvorm".

De symptomen zijn slikstoornissen (dysfagie), die in het begin alleen gepaard gaan met pijn (odynofagie). In veel gevallen moeten de getroffenen hun voedsel drinken omdat de chymus "vastzit". Er is reflux van het onverteerde voedsel in de mondholte, soms ook om gewicht te verliezen. Van de stoornis zijn v.a. Getroffen mensen van middelbare leeftijd. Hoewel achalasie een zeldzame ziekte is, wordt het beschouwd als een risicofactor voor de ontwikkeling van slokdarmcarcinoom. De oorzaak is in de meeste gevallen onbekend, secundair aan achalasie van het maagcarcinoom.

Conventionele maatregelen & Naturopathie

Bij de behandeling van oesofageale spasmen bevindt de primaire ziekte zich op de voorgrond, symptomatisch is de spasmen v.a. geëlimineerd met nitro-preparaten en calciumantagonisten. Bij achalasie wordt de vernauwing bovendien herhaaldelijk verbreed door een ballonkatheter, onder bepaalde omstandigheden wordt ook een operatie uitgevoerd.

Alcoholonthouding en gunstige eetgewoonten worden aanbevolen als algemene maatregelen: eten zonder tijdsdruk, zittend en in een stille omgeving, waar kleinere happen grondig moeten worden gekauwd. De laatste maaltijd moet zo vroeg mogelijk worden ingenomen. Daarnaast kunnen relaxatietechnieken nuttig zijn, zoals hypnose, zelfhypnose, autogene training of progressieve spierontspanning.

Een balsemthee kalmeert het zenuwstelsel en verlicht zo de symptomen van de slokdarmmotiliteitsstoornis. (Afbeelding: Maya Kruchancova / fotolia.com)

Naturopathic de bewegingswanorde van de slokdarm wordt ook ontmoet met vegetatieve kalmerend en krampstillend maatregelen die het ongemak kunnen verminderen. Kruidenmedicijnen, die een balancerend effect op het zenuwstelsel hebben, verlichten de symptomen. Deze omvatten bijvoorbeeld

• valeriaan,
• Hop en
• balsem.

Homoeopathic individuele remedies worden op dezelfde manier gebruikt als complexe remedies die als belangrijkste middel worden gebruikt, b.v. Ignatia, Cicuta virosa, Zincum metallicum of Curare inbegrepen. De pijlgif curare, die is gemaakt van giftige planten uit het Zuid-Amerikaanse regenwoud, werkt op de overdracht van impulsen tussen de motorische zenuwen en spieren. Sinds de jaren 1930 wordt Curare gebruikt voor de behandeling van spastische contracturen en spierontspannende anesthesie, en later hebben kunstmatige producten met minder bijwerkingen de voorkeur. In de homeopathische behandeling wordt Curare tegenwoordig in de natuurgeneeskundige praktijk gebruikt als een injectie of in druppels.

Manuele therapieprocedures zoals b.v. osteopathie, ofwel reflexmatig behandelen van de zenuwtoevoer van het gebied op de rug of nek (frenicuszenuw) of rechtstreeks op het diafragma. Hier moet de slokdarm door op weg naar de maag en men vermoedt dat het hier kan komen voor bewegingsbeperkingen. Osteopathisch getrainde therapeuten kijken daarom ook naar de getroffen personen voor verbindingen met andere klachten zoals rugpijn, nekspanning of hoofdpijn. (jvs, fp, ok, laatste update 26.04.2018)
Specialistische begeleiding: Barbara Schindewolf-Lensch (arts)

Verdere informatie

Diverticulum van de slokdarm (esophageal diverticulum)
Prikkelbare darm syndroom (prikkelbare darm syndroom)
Esophagitis (Esophagitis)
Endobrachyösophagus; Barrett's slokdarm