Delen:
Dik bloed - oorzaken, symptomen en behandeling
inhoud
- definitie
- Zuurstoftekort als hoofdoorzaak
- Tumoraandoeningen en zuurstofgehalte van het bloed
- Andere oorzaken
- symptomen
- diagnose
- therapie
definitie
Ons bloed is de belangrijkste voedingsvloeistof van ons lichaam en bestaat uit een 90%, waterige oplossing, die voornamelijk de volgende stoffen bevat:
- rode bloedcellen (erythrocyten),
- witte bloedcellen (leukocyten),
- bloedplasma,
- Eiwitten (eiwitten),
- zouten.
Dik bloed is een normale concentratie van rode bloedcellen (rode bloedcellen, weergegeven in de afbeelding), die ernstige gezondheidsproblemen kunnen veroorzaken. (Afbeelding: fotomek / fotolia.com) Daarnaast zijn er echter andere stoffen in het bloed die alleen op moleculaire schaal aanwezig zijn, maar die de vele functies reproduceren die het bloed in het lichaam heeft. Maak deze taken globaal als volgt onderverdeeld:
- Massa-overdracht: de belangrijkste taak van het bloed is om belangrijke stoffen naar hun plaats van gebruik in het lichaam te transporteren, inclusief voedingsstoffen, zuurstof en zelfs hormonen. Voor het transport van zuurstof zijn in dit geval de erythrocyten verantwoordelijk, die de zuurstofmoleculen uit de longen binden en ze alleen weer op hun bestemming in het organisme loslaten. Tegelijkertijd is het bloed ook betrokken bij de verwijdering van metabole afvalproducten, waaronder koolstofdioxide en ureum.
- Immuunafweer: de leukocyten in het bloed zijn een essentieel onderdeel van het immuunsysteem en worden geactiveerd door vreemde lichamen (zoals bacteriën of virussen) in hun aanvallen op de gezondheid van hun immuunsysteem. Dit gebeurt in verschillende stappen, die niet alleen de analyse van het vreemde lichaam omvat, maar ook de productie van antilichamen. Bovendien is de coagulatiefunctie van het bloed een belangrijk deel van de lichaamsverdediging in het geval van verwondingen, omdat de bloedstollende wonden gesloten zijn en aldus voorkomen dat kiemen de wondopening binnentreden..
- Warmteregulatie: door de continue stroom van bloed door het lichaam, wordt het ook een warmtegeleider. Dankzij de bloedsomloop kan de lichaamstemperatuur worden gereguleerd. Het reguleert zowel de eigen als de externe werking van het lichaam op het warmteoverschot van het organisme.
Erythrocytose kan nu gevaarlijke effecten hebben op alle genoemde functies. De oorzaak van de ziekte is verhoogde bloedvorming, die het aantal erytrocyten in het bloed aanzienlijk verhoogt. Een verhoogd aantal erythrocyten wordt duidelijk in de zogenaamde hematocrietwaarde (percentage van bloedcellen in het bloed in procenten). Dit is meestal tussen 37 en 45 procent bij vrouwen en 42 tot 50 procent bij mannen. In het geval van erythrocytose is de waarde daarom aanzienlijk verhoogd en zichtbaar meer dan 50 procent.
Door de veranderde consistentie van het bloed is dit eigenlijk dikker en kan het zijn functies alleen conditioneel of helemaal niet doen. Vooral aandoeningen van de bloedsomloop en daarmee samenhangende begeleidende middelen zijn typerend voor de bloedverdikking en kunnen variëren van zichtbare tekenen van zuurstofgebrek (cyanose) tot orgaanfalen als gevolg van een gebrek aan zuurstoftoevoer. Bijzonder gevaarlijk in dit opzicht zijn stoornissen van de hart- en hersenfunctie.
Zuurstoftekort als hoofdoorzaak
De oorzaken van erythrocytose zijn veelzijdig en kunnen fysiologisch of pathologisch van aard zijn. Fysiologisch spelen de ontwikkelingsmechanismen van de rode bloedcellen een belangrijke rol. Hun optreden in het bloed wordt meestal gereguleerd door het hormoon erytropoëtine (kortweg EPO), dat in de nier wordt gevormd. Aangezien erytrocyten verantwoordelijk zijn voor het transport van zuurstof in het bloed, vindt de controle van het hormoon op het zuurstofgehalte van het bloed plaats. Als er niet genoeg zuurstof in het bloed is gedurende een lange periode, reageert het hormoon door de vorming van erytrocyten in het beenmerg te stimuleren.
Het aandeel rode bloedcellen wordt meestal gereguleerd door het hormoon erytropoëtine (afgekort tot EPO, hier schematisch weergegeven), dat in de nier wordt gevormd. (Afbeelding: molekuul.be/fotolia.com) In geval van aanhoudend zuurstofgebrek in het bloed (hypoxemie) probeert het lichaam eerst het zuurstofniveau te compenseren door de productie van erytrocyten te verhogen. Aldus neemt erytropoëtine toe, waardoor de productiesnelheid van rode bloedcellen wordt verhoogd, resulterend in fysiologisch geïnduceerde erythrocytose. Verantwoordelijk voor dergelijke lichaamsprocessen kunnen verschillende beïnvloedende factoren zijn. Het is bijvoorbeeld denkbaar om langer in een zuurstofarme omgeving te verblijven. Dit geldt met name voor verblijven op grote hoogte van meer dan 4000 meter.
Zelfs permanent roken kan erytrocytose veroorzaken. De reden hiervoor is het feit dat het koolstofmonoxide in sigarettenrook de zuurstofbindende plaatsen van de erytrocyten blokkeert en kan binden als gevolg van minder zuurstof. Het zuurstofgehalte van het bloed wordt op lange termijn door deze aandoening verminderd. Bovendien zijn op het gebied van de oorzaken van ziekte hartaandoeningen zoals hartinsufficiëntie of hartklepfalen en longziekten zoals bronchiaal astma, COPD of longemfyseem vaak verantwoordelijk voor hypoxemie..
Over EPO gesproken: in Zwitserland hebben onderzoekers onlangs een doorbraak bereikt in de oorzaak van de ontwikkeling van autosomaal dominante geërfde erythrocytose. Onderwerpen waren leden van een gezin waarin ongeveer 50 procent van alle mannelijke en vrouwelijke familieleden leed aan meer dan vier generaties dik bloed. De oorzaak was een gendefect dat een mutatie van het EPO-gen veroorzaakte.
Tumoraandoeningen en zuurstofgehalte van het bloed
Een andere factor die de RBC-productie kan overschrijden, is kanker in het bloedvormende systeem. Om hier bijvoorbeeld osteomyelofibrose te noemen. Hierachter is een kwaadaardige ziekte van het beenmerg, die leidt tot een constante hermodellering van het beenmerg in bindweefsel (fibrose) door celdegeneratie.
Ook de ziekte van Cushing, een hypofyseziekte, kan niet worden uitgesloten als de oorzaak van erythrocytose. De ziekte heeft een verhoogde stimulatie van de bijnierschors en dus een toename van cortisolafgifte. Cortison stimuleert op zijn beurt de productie van rode bloedcellen in het beenmerg. Hetzelfde geldt voor verschillende vormen van niertumoren, die vergelijkbare stoornissen in de erythrocytvorming veroorzaken. Last but not least, bloedkanker is natuurlijk een verstorende factor die de vorming en functionaliteit van rode bloedcellen aanzienlijk kan beïnvloeden.
Een hoog risico ook door de verdikking van het bloed gedragen trombose ingesteld. Deze ontwikkeling in het kader erythrocytose maar al te blij omdat de bloedstroom vertraagt als gevolg van de verdikte bloed, waardoor in de aderen bloed congestie. Over het algemeen zijn verdere complicaties te verwachten als gevolg van ziekte.
Andere oorzaken
Beïnvloedende factoren zoals massaal braken en aanhoudende diarree worden onderschat als het gaat om dik bloed. Vanwege het bijbehorende vloeistofverlies van het lichaam, namelijk, zijn de relatieve verhoudingen van vloeibare bloedcomponenten op de lange termijn sterk verminderd, wat de materiaalconcentratie van het bloed kan veranderen in die mate dat rode bloedcellen het overnemen. Vaak geassocieerd met ernstige misselijkheid en constant braken zijn voornamelijk gastro-intestinale infecties, vergiftiging en voedselintoleranties.
Beïnvloedende factoren zoals massaal braken en aanhoudende diarree worden vaak onderschat, maar door het verlies van vocht zijn ze een mogelijke trigger voor dik bloed (afbeelding: Doris Heinrichs / fotolia.com) Een verhoogde toevoer van erytrocyten vormen hormoon erytropoëtine van buitenaf is evenmin uitgesloten als oorzaak van de ziekte. Dit komt vooral door dotering met preparaten zoals EPO of androgenen. Een relatief zeldzame oorzaak van ziekte wordt ook wel de fetofetale transfusie syndroom - een bloedsomloop en nutritionele aandoening die alleen optreedt in identieke tweelingen in de baarmoeder en verschaft een uitwisseling van bloed tussen de kinderen. Een stoffliches onbalans in het bloed van de tweeling betrokken relatief kans als onderdeel van dit syndroom.
symptomen
De symptomen van erythrocytose omvatten vooral gevolgen die het gevolg zijn van onvoldoende zuurstoftransport van het bloed. Bijvoorbeeld, aanhoudende vermoeidheid en hoofdpijn zijn typische gevolgen van zuurstofgebrek. De cyanose, een blauwe verkleuring van lichaamsdelen door zuurstofarm en daarom donker verkleurd bloed, wordt over het algemeen als typisch beschouwd. Vooral de extremiteiten en hectares worden aangetast als afgelegen ledematen, vooral door cyanose.
Een hoog risico ook door de verdikking van de vervoerde ademhalingsproblemen en trombose bloed vastgesteld. Deze ontwikkeling in het kader erythrocytose maar al te blij omdat de bloeddruk snel toe als gevolg van de verdikte bloed, waardoor in de aderen bloed congestie. Over het algemeen, als gevolg van ziekte te verwachten volgende klachten:
- hoofdpijn,
- duizeligheid,
- Hoge bloeddruk,
- verhoogd risico op trombose,
- cyanosis,
- metabole stoornissen,
- Het gevoel van kortademigheid,
- Aandoeningen van orgelfuncties.
Let op: indien onbehandeld, kan erythrocytose leiden tot ernstige disfunctie van het hart en de hersenen. Het risico op een beroerte en hartaanval neemt enorm toe! Een longembolie kan ook het gevolg zijn van onbehandelde bloedverdikking.
diagnose
De diagnose wordt gesteld door het analyseren van bloedmonsters in het geval van dik bloed. Naast de hematocrietwaarde zijn de belangrijkste laboratoriumparameters vooral de hemoglobinewaarden en de zuurstofverzadiging in de bloedvaten. Afhankelijk van de focus worden verdere diagnostische procedures gevolgd door echografische procedures en cardiodiagnostische procedures (zoals ECG en cardiale echografie). Als er een vermoeden bestaat van een tumoraandoening, worden beeldvormende technieken zoals CT of MRI ook gebruikt.
Bloedmonster voor de laboratoriumbepaling van dik bloed. Naast de hematocrietwaarde zijn de belangrijkste laboratoriumparameters voornamelijk hemoglobinewaarden en de zuurstofverzadiging in de bloedvaten. (Afbeelding: Henrik Dolle / fotolia.com) therapie
De therapeutische maatregelen tegen erythrocytose zijn volledig afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Als deze het gevolg zijn van een genetisch defect, zijn er helaas nauwelijks mogelijkheden om de ziekte volledig te genezen. Voor de meeste andere beïnvloedende factoren zijn er echter nu zeer goede behandelingsopties.
Gerichte hydratatie
Als de hoeveelheid rode bloedcellen, slechts relatief verhoogd, omdat er te weinig vloeibare bestanddelen in het bloed aanwezig zijn, therapie bestaat uit de toevoer van fysiologisch fluïdum oplossingen door de ader. Patiënten moeten tijdens de therapie ook veel drinken om de vochtbalans van hun lichaam weer normaal te maken. Noodzakelijk zijn dergelijke maatregelen met name voor diarreeziekten zoals gastro-intestinale griep.
zuurstoftherapie
Indien de erythrocytose basis van een hypoxische toestand, een toevoer van hoge dosis zuurstof vanuit de buitenzijde uitgevoerd als een eerste maatregel voor het grootste deel. Na deze, moet de werkelijke onderliggende ziekte worden behandeld, wat in het geval van hart- en longziekten blijkt vaak erg vervelend te zijn, maar het is niet onmogelijk. Roken was betrokken bij de ontwikkeling van hypoxemie die geïnitieerd therapie maatregelen zijn bedoeld cursus bij permanente onthouding van sigaretten. Ondersteuning kan de juiste stoppen met roken programma als een therapie ondersteuning.
Medicatie en radiotherapie
Tumorziekten als oorzaak van het dikke bloed vereisen meestal een chemotherapeutische behandeling met medicijnen. Vooral bloedkanker is niet operatief te behandelen, maar maakt een combinatietherapie van cytostatica en bestraling noodzakelijk. Veelbelovende geneesmiddelen omvatten geneesmiddelen zoals chlorambucil, die nu vaak het antilichaam even obinutuzumab toegediend bij leukemie elkaar. Bovendien vertonen gentherapieën in toenemende mate tekenen van succes bij de bestrijding van bloedkanker. Bovendien kan erythrocytose worden gebruikt om het bloed te verdunnen.
hemodilutie
De term hemodilutiebehandeling is de specialistische term voor aderlatingen. In dit geval wordt met regelmatige tussenpozen 300 tot 500 ml bloed verwijderd en vervangen door fysiologische vloeistofoplossingen. Het doel is om de hematocriet terug te brengen naar het normale fysiologische bereik door middel van aderlaten. De therapie is meestal een noodoplossing voor ziekten die niet anders kunnen worden behandeld. Dit geldt bijvoorbeeld voor genetisch veroorzaakte defecten in het EPO-gen, maar ook voor niet-behandelbare kankers.
Ziekten de oorzaak van dikke bloed. Hypoxemie, bloedkanker, ziekte van Cushing, niertumoren, myelofibrose, bronchiale astma, COPD, longemfyseem, fetofetal transfusie syndroom, gastro-intestinale infecties, vergiftiging (ma)
Specialistische begeleiding: Barbara Schindewolf-Lensch (arts)