Iron opslag ziekte

Hemochromatose (ook wel ijzeropslagziekte genoemd) is een chronische ziekte waarbij ijzer uit voedsel in toenemende mate wordt opgenomen door de dunne darm en wordt afgezet in centrale organen. Op de lange termijn kan deze overmatige ijzeropslag aanzienlijke schade aan de lever, het hart, de pancreas en de gewrichten veroorzaken. Om ondanks hemochromatose een goede gezondheid te behouden, wordt bloeden, een zeer oude natuurgeneeskundige behandeling, aanbevolen.

inhoud:
oorzaak
symptomen
therapie

oorzaak

Hemochromatose wordt beschouwd als een erfelijke stofwisselingsziekte. Samen met hemosiderosis is het een van de ziekten bij ijzeropslag. Bij mannen van tussen de twintig en veertig verschijnen de eerste symptomen, terwijl vrouwen eerder last hebben van de menopauze. Deze waarnemingen worden verklaard door de toegenomen vraag naar ijzer van vrouwen in de vruchtbare leeftijd.

symptomen

Als overtollig ijzer wordt afgezet in het lichaamsweefsel, zijn naast (hogere) buikpijn, vermoeidheid en impotentie bij mannen en menstruatiestoornissen (Amenorroe) bij vrouwen typisch. De irritatie en littekens van de alvleesklier veroorzaken vaak de symptomen van diabetes, met het extra voorkomen van donkere huidvlekken ("bronzen diabetes"). De langdurige blootstelling van de lever leidt uiteindelijk tot cirrose van de lever met een afnemende functie van het centrale ontgiftingsorgaan. Bovendien is er vaak een vergrote milt (splenomegalie), dit kan leiden tot hartproblemen als gevolg van schade aan de hartspier en gewrichtspijn. Bloedonderzoeken in het laboratorium resulteren in sterk verhoogde ijzergehaltes.

therapie

Als de incidentie van ijzeropslagziekte in het gezin bekend is, moeten er vroege onderzoeken plaatsvinden. De therapie is eenvoudig en effectief als deze op tijd en regelmatig wordt gestart. Het bestaat uit het afvoeren van overtollig ijzer met het bloed, door eerst wekelijks, later met langere tussenpozen, bloed af te nemen.

Hemochromatosis Association Duitsland HVD e. V. beveelt in het begin een afname aan van 500 ml / week totdat (na ongeveer anderhalf jaar) de ijzerdepots worden ontgonnen. Daarna kan het vereiste aantal aderlatingsbehandelingen individueel worden aangepast tot vier tot twaalf per jaar. Bij erythrocytaferese worden grotere hoeveelheden bloed verwijderd, de rode bloedcellen worden machinaal gesorteerd en de resterende bloedbestanddelen worden teruggebracht. Dit kan het aantal bloedlijnen verminderen.

Bij het eten van voedsel dat veel ijzer bevat (bijv. Slachtafval), kan vermeden worden. Een regelmatige afvoer van het ijzer door aderlaten zou deze voedingsmiddelen bij een normaal gemengd dieet echter moeten compenseren. Ten slotte genieten de polyfenolen in zwarte thee volgens een studie de reputatie dat ze de ijzerinname via de dunne darm tijdens een maaltijd in grotere hoeveelheden kunnen verminderen. (Dipl.Pad Jeanette Viñals Stein, niet-medisch beoefenaar)