Waterallergie - symptomen, oorzaken en behandeling

Allergische reacties door water

Allergisch voor water? Het klinkt als een grap van vuile vinken die zich niet willen wassen, maar het is een bittere realiteit, al was het maar voor een paar dozijn mensen wereldwijd. Het fenomeen is ook bekend als mierikswortel, aquatische urticaria of aquagente urticaria. De getroffenen hebben allergische reacties wanneer ze in contact komen met water, wat kan leiden tot de dood door shock.

inhoud

• Allergische reacties door water
• Waterallergie - De belangrijkste feiten
• Induceerbare urticaria
• symptomen
• Aquagenic urticaria
• Is het echt een allergie voor water?
• oorzaken
• diagnose
• behandeling
• het voorkomen
• Wat zijn antihistaminica?
• Stress in het dagelijks leven
• Wanneer moet je naar de dokter gaan??
• Hoe gevaarlijk is de ziekte?

Waterallergie - De belangrijkste feiten

• Het is een vorm van netelroos waarin patiënten symptomen ontwikkelen als ze worden blootgesteld aan water.
• Drinkwater is gemakkelijk, het lichaam reageert niet binnen. De symptomen ontstaan ​​wanneer water de huid raakt.
• Huidcontact veroorzaakt puisten en de huid wordt rood.
• De getroffenen lijden aan jeuk en pijn.
• Er is een risico op allergische shock.
• Water paardrijden is een van de zeldzaamste ziekten ooit, met slechts drie dozijn gevallen wereldwijd bekend.
• De oorzaken zijn niet voldoende opgehelderd. Bij sommige patiënten veroorzaakt contact met water overproductie van histamine. Daarom is het medisch een allergie. In andere vergelijkbare reacties is histamine niet de oorzaak van de symptomen.

Tijdens een wandeling in de regen moeten mensen met een waterallergie voorzichtig zijn om volledig beschermd te zijn tegen de regen. (Afbeelding: Jürgen Fälchle / fotolia.com)

Induceerbare urticaria

Dit woord verwijst naar vormen van netelroos met duidelijke triggers zoals

• fysieke inspanning,
• hitte,
• licht,
• koude,
• Druk op de huid (lichamelijk veroorzaakte netelroos),
• allergische reacties op stoffen in voedsel en medicijnen
• en stress bij zogenaamde stress-geïnduceerde netelroos (hier zijn de triggers van mentale stress).

Waterallergie behoort tot de fysieke vormen. Tweederde van alle netelroos is induceerbaar.

symptomen

Ongeveer 15 minuten na contact met water, of door baden in het meer, contact met regen of zeewater, witachtige jeukende papels vormen op de huid. Zelfs rode strepen kunnen voorkomen, in de vorm van knoppen of stippen. De huid kan ook opzwellen - dit is meestal een teken van een verhoogde afgifte van histamine. Niet alle patiënten reageren op alle vormen van water, sommige alleen op zeewater, anderen beschadigen de huid als brandwonden, of ze hun handen wassen of sneeuw op hun huid smelten..

Aquagenic urticaria

Shelley en Rawnsley beschreven voor het eerst netelroos in 1964, die optreedt wanneer de getroffenen in contact komen met water. Het fenomeen is uiterst zeldzaam, momenteel zijn er wereldwijd ongeveer 35 ziekten bekend.

Is het echt een allergie voor water?

Je moet heel voorzichtig zijn in de diagnose. In water zitten veel andere stoffen die allergieën kunnen veroorzaken. Als u allergisch bent voor dit, is het geen reactie op het water. Allergene stoffen kunnen zich bijvoorbeeld ophopen op hun huid, die tijdens het wassen oplost en de huid binnendringt.

Allergische reacties na een bad in de zee zijn niet noodzakelijkerwijs aanwijzingen voor een waterallergie, omdat het zeewater veel andere ingrediënten bevat. (Afbeelding: kwasny221 / fotolia.com)

Het leidingwater kan metalen bevatten die aan de waterleidingen hechten, maar ook kalk en zouten. Deze veroorzaken zelfs vrij vaak allergieën, evenals chloor, dat in kleine hoeveelheden (in andere landen in grotere hoeveelheden) in leidingwater aanwezig is. Een geïrriteerde huid na een bezoek aan een zwembad kent bijna iedereen. Dat is nog een reden waarom je zou moeten douchen na het zwemmen in een openbare voorziening. Daarnaast biologische stoffen, ziektekiemen, bacteriën, schimmels en andere microben, die zich op kranen of in waterleidingen bevinden. Als u bijvoorbeeld bent geïnfecteerd met allergietesten of cholera, lijdt u niet aan waterluizen. Als ze allergisch zijn, kan dit worden vastgesteld door middel van een allergietest, die u kunt hebben in een allergologische praktijk.

Getroffen mensen reageren alleen op water dat van buitenaf op hun huid komt. In het lichaam hebben ze er geen problemen mee. Ze kunnen bijvoorbeeld met een rietje drinken en ontwikkelen alleen symptomen wanneer het water op hun kin druipt, bijvoorbeeld. Maar als het eenmaal in de mond is, zijn er geen klachten meer.

oorzaken

Er is geen duidelijkheid over de oorzaken van aquatische netelroos. Een tweelingstudie onthulde een genetische aanleg, maar er zijn waarschijnlijk verworven vormen van de ziekte en bij sommige patiënten daalden de symptomen na verloop van tijd. In sommige gevallen brak de ziekte uit in de vroege kinderjaren, in andere in prepuberteit en in andere bijna op volwassen leeftijd.

In tegenstelling tot "juiste" allergieën is het vaak geen overmaat van de neurotransmitter histamine, maar een reactie van de huid. Zo is chloorallergie in engere medische zin geen allergie.

diagnose

Bij allergietests herkent de arts of het een netelroos is. Hiervoor plaatst hij de patiënt op de huid met met water doordrenkte kompressen. De diagnose wordt als zeker beschouwd als de huid rood wordt, jeukt en / of pooiers zonder andere mogelijke stimuli.

behandeling

De ziekte kan goed worden behandeld, maar niet genezen. Als de oorzaak de verhoogde afgifte van histamine is, dan helpen antihistaminica effectief. Als de oorzaak onduidelijk is, verlichten geneesmiddelen de huidreacties. Heel belangrijk in dit geval is een levensplan om de trigger in het dagelijks leven te vermijden.

het voorkomen

Je kunt water netelroos niet voorkomen omdat de oorzaak van de ziekte niet duidelijk is.

Als er te veel histamine vrijkomt door contact met water in het lichaam, wordt dit een waterallergie genoemd. (Afbeelding: Zerbor / fotolia.com)

Wat zijn antihistaminica?

Deze histaminereceptorantagonisten blokkeren de plaatsen in het lichaam waar histamine bindt. Er zijn deze geneesmiddelen voor vier verschillende histaminereceptoren: H1, H2, H3 en H4. H1- en H2-blokkers zijn het meest effectief en worden daarom het meest gebruikt voor allergieën.

Stress in het dagelijks leven

Patiënten leggen vaak een mentale belasting op de ziekte. Kinderen zijn bang om gepest te worden en soms doen ze dat. Niet alleen komt de ziekte voor in bepaalde vormen van water, zodat contact kan worden vermeden (zoals in zeewater), dan beperken deze kasten enorm de getroffenen in het dagelijks leven:

• Je kunt je handen niet wassen.
• Je kunt niet naar buiten gaan, zelfs niet bij lichte regen.
• Ze kunnen niet door nat gras lopen omdat ze bang moeten zijn natte voeten te krijgen.
• Je moet voorzichtig zijn als je drinkt, zodat er geen druppel op de huid komt.
• Voor hun dagelijkse hygiëne moeten ze toevlucht nemen tot middelen zoals droge shampoos of schone handdoeken - het lichaam zonder water reinigen is niet onmogelijk, maar duur.

Wanneer moet je naar de dokter gaan??

Een waterbijenkorf verdwijnt bijna nooit vanzelf. Daarom moet u de arts raadplegen voor de eerste symptomen, dat wil zeggen wanneer de huid rood wordt bij contact met water. U kunt naar uw huisarts gaan en hij zal u om veiligheidsredenen doorverwijzen naar een allergoloog.

Via een allergietest kan worden vastgesteld of het eigenlijk een waterallergie is. (Foto: Katarzyna Leszczynsk / fotolia.com)

Hoe gevaarlijk is de ziekte?

Water paardrijden is heel erg zeldzaam. De kans dat het je raakt is één op de 100 miljoen. De ernst van de ziekte verschilt in al die vandaag gekend - hier zijn enkele voorbeelden:

Emily

Eén patiënt, Emily, reageert zo slecht dat ze niet in staat was om te sporten, omdat zelfs zweten leidt tot een sterke jeukende huidruil. Ze maakt zichzelf schoon met vochtige doeken en doucht niet meer. Op elk moment een allergische shock kunnen bedreigen, die het hart tot stilstand kan brengen en dus tot de dood kan leiden.

Alexandra Allen

Toen Alexandra Allen twaalf jaar oud was, deed haar hele lichaam pijn toen ze het zwembad in klom. De artsen vermoedden een chloorallergie - in tegenstelling tot de waterbijenkorven een frequente reactie. Alexandra was sceptisch en onderzocht zichzelf op internet. Toen vond ze al haar symptomen van waterallergie. Ondanks de behandeling kan ze vaak alleen in bed liggen met pijn als ze in contact komen met water.

Ivy Angermann

De jongen Ivy Angermann uit Minnesota gilde toen de ouders baadden en zijn huid was erg rood. De ouders vermoedden dat de dochter allergisch voor het badschuim was, maar de allergietests toonden aan dat het meisje aan aquatische bijenkorven leed. In dit geval is het een allergie in de enge zin, dus werd Ivy behandeld met antihistaminica. (Dr. Utz Anhalt)