Delen:
Placebo-effect - uitleg en voorbeelden
inhoud
- Uitleg voor het placebo-effect?
- Sham-operaties en de grootte van de pil
- Het emotionele brein
- Twee fasen van pijn
- Het placebo-effect verhoogt het effect van echte medicijnen
- Artsen en het placebo-effect
- homeopathie
- Een oud verhaal
- Placebos tegen fobieën
- Religieus ritueel en placebo
- geloofsbrieven
Dit placebo-effect is in verschillende onderzoeken aangetoond. Tegenwoordig weten we dat het organisme in dergelijke situaties neurotransmitters en hormonen aan de patiënten levert - het geloof in het effect van een ineffectieve behandeling triggert de zelfgenezing van het lichaam.
Het placebo-effect bleek een effect te hebben dat hoofdzakelijk te danken is aan de zelfherstellende krachten van het menselijke oranisme. (Afbeelding: Sashkin / fotolia.com) Omgekeerd is er ook het nocebo-effect: wie is ervan overtuigd dat een behandeling, een medicijn of een operatie slechte effecten heeft, waarbij de pijn wordt versterkt, de genezing vertraagd of de symptomen erger worden.
Uitleg voor het placebo-effect?
Hoe het placebo-effect verlicht de pijn, kan neuro geneeskunde goed uit te leggen vandaag: pijn voelen we ons meteen een gewonde site, maar het perifere zenuwstelsel en het ruggenmerg stuurt de informatie "pijn" naar de hersenen. De hersenen hebben een geheugen voor pijn. Met andere woorden, afhankelijk van hoe we geconditioneerd zijn, wijst het brein pijn toe om sterker, zwakker of helemaal niet te zijn.
De eigen medicijnen van het lichaam geven hormonen en neurotransmitters af in de hersenen die het signaal "pijn" reguleren. De opioïden van het lichaam zijn gebaseerd op dezelfde schakelpunten als kunstmatige pijnstillers. Het gelukshormoon dopamine kan worden getriggerd door het placebo-effect, terwijl cholecystokinine angst veroorzaakt en wordt vrijgegeven door het nocebo-effect.
Normaal gesproken komt de pijn bij de wond tot stand en de informatie beweegt zich in een mum van tijd naar de hersenen, die op de pijn reageren. In de placebo verwacht de prefrontale cortex echter verlichting van de pijn. Daarom stuurt het signalen naar de delen van de hersenen waar de opioïden zich vormen en door het ruggenmerg naar de wond lopen. De getroffen mensen verdringen de pijn niet, maar ze verminderen het wel.
Sham-operaties en de grootte van de pil
Zelfs schijnoperaties werken bij sommige patiënten. Met pseudo-drugs werken veel kleine pillen beter dan een grote. En dezelfde regel is van toepassing op merkproducten: hoe duurder de niet-effectieve pillen zijn, des te effectiever mensen eraan denken.
Daarnaast hebben placebo's ook een negatief effect. Patiënten verstikten bijvoorbeeld hun maaginhoud na het nemen van een vermeend braakmiddel.
Het emotionele brein
Neuroloog David Servan-Schreiber is van mening dat meer dan de helft van alle doktersbezoeken wordt veroorzaakt door stress. En de meerderheid van westerse geneesmiddelen wordt gebruikt om stressgerelateerde symptomen te verlichten: antidepressiva, kalmerende middelen, maagzuurremmers voor maagzuur, hoge bloeddruk en hoog cholesterol. Alcohol is ook een middel om met stress en depressie om te gaan.
Tegelijkertijd reguleert het limbische brein emoties, en daarmee een amandelkern, waaruit angstreacties voortgingen. Dit "emotionele brein" regelt de hartfunctie, bloeddruk, hormonen, het spijsverterings- en immuunsysteem, ademhaling, eetlust, slaap en libido. De "moordenaarscellen" van het immuunsysteem worden gecontroleerd door het emotionele brein. Dus terwijl positieve emoties zoals rust of welzijn hen activeerden, zouden angst, stress en depressie hen belemmeren. Dit emotionele brein heeft het vermogen om het lichaam zelf te helen en het kan worden "geprogrammeerd", zegt Servan-Schreiber. Voor het programmeren kunnen oude bekende methoden ook dienen: de steken van acupunctuurnaalden deactiveren de pijncentra.
Neurowetenschapper Benedetti zegt: "De interactie met de dokter, de omgeving van het kantoor of de kliniek van de dokter met hun typische geuren en geluiden - het zijn allemaal sterke zintuiglijke prikkels die de patiënt met een therapeutische werking met elkaar verbindt."
Twee fasen van pijn
Het placebo-effect vindt plaats in twee fasen, eerste verwachting en ten tweede geleerde reactie. Ten eerste komt het netwerk in actie, wat voorkomt dat de pijnstimulus de hersenen bereikt, en vervolgens de activiteit van pijnverwerkende hersengebieden vertraagt. Er is geen placebo-effect, maar een variëteit, zegt Benedetti. En het hangt af van de vorige conditionering, welke biochemische mechanismen plaatsvinden.
Om een placebo-pijnstiller te plaatsen, werden verschillende neurotransmitters, afhankelijk van welke analgetische patiënten eerder hadden ontvangen, aangetast door morfine-inwoners, lanceerde het lichaam opioïden. Bij patiënten met de ziekte van Parkinson neemt tot 200% van het vrije dopamine in het lichaam toe bij gebruik van placebo's.
Wanneer geneesmiddelen aanzienlijk meer merkbaar worden geïnjecteerd, verbetert het placebo-effect hun effectiviteit, terwijl een onopvallende computergestuurde injectie dat niet doet. (Afbeelding: arcyto / fotolia.com) Het placebo-effect verhoogt het effect van echte medicijnen
Benedetti onderzocht ook hoe de stimuli van medische behandeling de effecten van medicatie beïnvloeden. Aldus ontvingen patiënten met postoperatieve pijn hun analgetica hetzij openlijk door een arts of verborgen via een computergestuurde injectiepomp. Het resultaat was duidelijk: voor alle geteste pijnstillers had de verborgen injectie minder effect. In het geval van open injectie geeft de verwachting al messengers vrij, en ze bezetten dezelfde receptoren als de pijnstillers, zegt Benedetti. Hetzelfde gold in de tijd: bij de medische infectie nam de pijn onmiddellijk af, met het verborgen duurde het veel langer. Volgens de onderzoeker kunnen de experimenten van Benedetti worden gebruikt om te testen wanneer geneesmiddelen farmacologisch en psychologisch effectief zijn.
Artsen en het placebo-effect
Wetenschappers van het Institute of Medical Psychology van de Ludwig Maximilians University (LMU) München gebruiken doelbewust het placebo-effect. De arts die daar werkt, Karin Meissner, is zich er bijvoorbeeld van bewust dat acupunctuur objectief weinig nut heeft, maar ze gebruikt het nog steeds met succes tegen symptomen zoals hooikoorts.
Studies aan het LMU-instituut hebben aangetoond dat het niet uitmaakt of artsen de naalden plaatsen na de "energie meridianen" van de Traditionele Chinese Geneeskunde of ze zonder patroon op de huid verdelen. Het resultaat was verbluffend: de naalden werkten in beide gevallen. Meissner legt dit uit met het placebo-effect. Dus, de verwachting van de patiënten en de omstandigheden, zoals het vertrouwen en de geruststellende woorden van de arts.
De Amerikaanse medische professor Ted Kaptchuk gaf patiënten placebo-pillen voor het prikkelbare darm syndroom in 2010 en vertelde hen zelfs van tevoren dat het placebos was. Desondanks verbeterden de symptomen van met placebo behandelde patiënten significant ten opzichte van patiënten die geen behandeling kregen. Artsen, psychologen en neurobiologen richten zich daarom op het betrekken en opleiden van patiënten. De neuroloog Ulrike Bingel zegt: "De patiënt moet de betekenis van een therapie begrijpen."
Het placebo-effect speelt ook een belangrijke rol bij het bezoek van de arts en artsen moeten hiervan profiteren. (Foto: Picture-Factory / fotolia.com) Dus in plaats van patiënten een placebo te geven zonder het te weten, moeten artsen aan de betrokkene precies uitleggen dat het placebo's zijn, hoe het brein messengers en hormonen produceert en waarom de positieve houding van de patiënt de uitkomst beïnvloedt. De Amerikaanse arts Jo Marchant vindt zo'n zelfgenezing des te succesvoller, hoe nauwkeuriger iemand zijn genezing denkt. Hij zou zich bijvoorbeeld letterlijk kunnen voorstellen hoe een wond wordt gesloten, hoe kniepijn eindigt of hoe hij weer kan lopen. Trouwens, zulke precieze helingsfoto's leren sjamanen wereldwijd.
Ten tweede is vertrouwen in de behandelend arts van cruciaal belang. Daarom moeten patiënten vertrouwen op hun "onderbuikgevoel". Wanneer vrienden een arts vertrouwen, wordt deze overgedragen aan de getroffenen, omdat de hersenen geen onderscheid maken tussen hun eigen ervaringen en die van anderen. Als vrienden de patiënt ondersteunen, bevordert dit bovendien het placebo-effect. Het brein morst dan oxytocine.
In placebo-pillen, maar ook in geneesmiddelen die feitelijk chemisch werken, neemt het effect toe door rituelen. Dit kan betekenen dat je altijd zijn "medicijn" op dezelfde plaats moet meenemen, een bepaald glas moet gebruiken om te spoelen of zelfs om een "plechtige" handeling te ontwerpen.
homeopathie
Een goed genoemd voorbeeld van het placebo-effect is homeopathie. Hier worden stoffen zo sterk verdund dat ze chemisch niet meer aanwezig zijn. Successen in het genezen van ziekten worden toegeschreven aan het placebo-effect, vooral door critici van de homeopathie. Een beschuldiging is energiek in tegenspraak met de praktiserende homoeopath, hoewel een therapeutische toepassing van het placebo-effect redelijk lijkt.
Homeopathie wordt beschouwd als een van de meest controversiële voorbeelden van het therapeutische gebruik van het placebo-effect. (Afbeelding: behewa / fotolia.com) Homeopaten nemen hun tijd en reageren op de individuele klachten van hun patiënten. Het is dus een speciale setting plus een therapeut-patiëntrelatie. Bovendien geloven arts en patiënt in de kracht van homeopathie. De procedure, die kritisch is geformuleerd, bestaat uit een ongestructureerde gesprekstherapie plus een placebo. De vraag is of de suikerklontjes niet alleen als een symbolisch medium functioneren, wat de communicatie tussen arts en patiënt, zoals de afgifte van hormonen en neurotransmitters, in een stroomversnelling brengt..
Een oud verhaal
Zelfs Hippocrates gebruikte placebo's in de oudheid, methoden waarvan hij wist dat ze niet effectief waren. En sjamanen voeren een magisch theater op waarin ze vreemde lichamen oproepen die zogenaamd de ziekte in het lichaam van de patiënt veroorzaken en ze verwijderen met 'geestelijke chirurgie'..
Sommigen misbruiken het geloof van hun medemensen om charlatanry te doen. De genezers van traditionele culturen zijn echter meestal niet anders dan de artsen van vandaag, die weten hoe de witte jas, een zachte stem en associaties met het ziekenhuis hielpen om te genezen.
De militaire arts Henry Beecher introduceerde de placebo's in de Tweede Wereldoorlog op een wetenschappelijke basis, nadat hij een verpleegster geïnjecteerd zoutoplossing in plaats van morfine had gezien en het nog steeds beter af van de patiënt.
Beecher inspireerde ook de dubbelblinde onderzoeken die we vandaag gebruiken om de werkzaamheid van geneesmiddelen te bepalen. De deelnemers weten niet of ze een echte remedie of pseudo-medicijn krijgen.
Het placebo-effect is vooral goed voor de behandeling van fobieën zoals angst voor spinnen. (Afbeelding: pegbes / fotolia.com) Placebos tegen fobieën
Placebo's zijn uitstekend tegen fobieën omdat ze zich vormen in de hersenen en kunnen worden veranderd door positieve suggesties. 34 vrouwen met buitensporige angst voor spinnen ondergingen bijvoorbeeld een onderzoek waarin zij naar verluidt Angostura ontvingen, een geneesmiddel uit Zuid-Amerika. In feite verbruikten ze puur silica. Alle proefpersonen hadden na de placebo veel minder afkeer van spinnen dan zonder de dummy. Onderzoekers zijn nu van plan om placebo's te gebruiken als een eerste stap in anti-fobie psychotherapie, vooral om patiënten te laten zien hoe effectief hun zelfgenezing is in het verslaan van de conditie.
Religieus ritueel en placebo
Hindoes zuiveren zichzelf ritueel in de Ganges, wat chemisch gezien een cloaca is in 'heilige steden' zoals Vahranassi, de stad van de god Shiva, en wiens water eerder tot verschillende infectieziekten zou leiden in plaats van ze te genezen.
De hoop dat gebed helpt leidt tot het vrijkomen van hormonen en boodschappers, evenals het geloof in de werkzaamheid van een placebopil. Een studie aan de Georgetown University toonde aan dat het geloof in bovennatuurlijke hulp de genezing bij 75% van de patiënten versnelde.
Deze positieve zelf-suggestie is van toepassing op vele gebieden van het leven. Als ik geloof dat de vrouw van mijn hart ook van mij houdt, zorgt dat alleen voor positieve emoties, zelfs als het niet waar is. Dit is waar, zelfs als ik geloof dat een welwillende God van mij houdt en mij na mijn dood omhelst.
Dit anti-realisme in religies zou beschreven kunnen worden als een placebo voor het dagelijks leven: of iemand bidt voor de regengod, dat de oogst niet verwelkt, of betekent dat God opzij gaat wanneer hij een hartoperatie ondergaat. Deze zijn zelf-suggesties die kan het lichaam de overeenkomstige opioïden en hormonen.
Religie kan niet worden gereduceerd tot de suggestieve verlichting van pijn, maar dit speelt een belangrijke rol. Niet voor niets vragen christenen het Onze Vader "en verlossen ons van het kwade", en het doel van het Boeddhisme is om het lijden van het leven te overwinnen. Een belangrijke les in het Boeddhisme is het accepteren van pijn zonder het alarm te laten afgaan. Dit kan worden omschreven als een verlies van pijnbewustzijn, dat op zijn beurt een klassieke placebo is.
Lijden is de kern van het christendom. De gekruisigde Verlosser nam de zonden van de mensheid en hun pijnen op zich, en de apostel Paulus leerde: "Wij lijden, maar niet zoals anderen, die geen hoop hebben." Geloof zelf, en geen bovennatuurlijke kracht, verlicht de pijn. Het kan ook worden begrepen dat mensen in slechte fasen van stress geloof vinden, of het nu een 14-jarige in God is, terwijl hun moeder in het ziekenhuis met kanker is, of een drugsverslaafde in religie zijn laatste kans heeft looks.
Zulke placebo-effecten zijn duidelijk groter, hoe meer fundamentalistisch iemand zijn religie praktiseert. Gematigde christenen die wetenschappelijke theorieën accepteren produceren daarom minder van de eigen pijndempers van het lichaam dan fanatici die erop staan dat wonderen gebeuren. Omgekeerd leidt deze spirituele opwinding ook tot de diepste wanhoop wanneer een verwacht wonder niet aankomt.
Bestaat er ook een rationeel alternatief voor religie om de kracht van placebo te gebruiken voor fysieke en emotionele pijn? Dat zou moeilijk moeten zijn, omdat zelf-suggesties des te beter zijn, hoe minder de getroffen mensen weten dat ze suggesties zijn. (Dr. Utz Anhalt)
geloofsbrieven
http://www.atheisten.org/forum/viewtopic.php?f=5&t=11547
http://www.scinexx.de/wissen-aktuell-16337-2013-06-28.html
Rick Heler: wetenschap en religie. Een pijnlijke realiteit. : Http: //freeminds.org/psych/science_religion.htm