Delen:
Lumbale pijn - oorzaken en therapie
Omdat het onderste gedeelte van de lumbale wervelkolom wordt blootgesteld aan de meeste stress in het dagelijks leven, ontstaan daar de meest voorkomende klachten, de zogenaamde lendenwervels. Dit wordt meestal het lumbale wervelsyndroom of de lumbago genoemd. Hoewel deze pijn geen geïsoleerde ziekte is, geeft deze wel aan dat er iets mis is met de wervelkolom.
De oorzaak van de symptomen kan ook elders in het lichaam zijn. Bij ziekten van de nieren, geslachtsorganen, pancreas en de galblaas uitstralende pijn in het gebied van de wervelkolom mogelijk. De 'echte' rugpijn is echter een wijdverspreide ziekte geworden. Helaas worden de getroffen mensen steeds jonger en worden kinderen vaak al getroffen.
inhoud
- Anatomie van de wervelkolom
- Oorzaken van lumbale pijn
- Stofwisselingsziekten als oorzaak
- Diagnose van lumbale wervelkolompijn
- Behandeling van pijn in de lumbale wervelkolom
- Natuurgeneeswijze met lendewervels
- Voorkom lende pijn
Anatomie van de wervelkolom
De gehele rug is een totaal van drieëndertig of vierendertig wervels en is verdeeld in vijf secties. Dus het hoofd zit op de cervicale wervelkolom, die uit zeven halswervels bestaat. Het is het meest mobiele deel van de wervelkolom, gevolgd door het borstwervelgebied, bestaande uit twaalf borstwervels. Dit wordt gevolgd door de lumbale wervelkolom (LW) met zijn vijf wervels, die de grootste wervels bij de mens zijn.
Pijn in de lumbale wervelkolom is een relatief veel voorkomende klacht. (Afbeelding: Lars Zahner / fotolia.com) De lumbale wervelkolom transformeert in het heiligbeen, dat bestaat uit vijf gefuseerde wervels. Deze fusie begint tussen de leeftijd van zestien en achttien en eindigt rond de vijfentwintig. Het heiligbeen is het midden van het bekken en gearticuleerd naar beide hipbones, hoewel dit gewricht zijn naam niet eerbiedigt, omdat het bijna onbeweeglijk is. Het uiteinde van de ruggengraat vormt het staartbeen, waarin ook de drie tot vijf wervels van de wervels worden samengesmolten.
De ruggengraat maakt wandelen staander vormt het onderdeel van het menselijk lichaam, kunnen bewegingen verzwakt met de schijven schokken en trillingen, en voert het ruggenmerg bescherming cord.
Oorzaken van lumbale pijn
Lage rugpijn komt vaak voor. Deze symptomen kunnen zowel acuut als chronisch zijn. Vaak is lage-rugpijn van chronische aard, met als belangrijkste redenen valse houding, eenzijdige stress en gebrek aan lichaamsbeweging.
De term "lumbago" wordt ook vaak gebruikt voor lumbale pijn. In het jargon wordt de spit of het acute lumbale wervelsyndroom echter genoemd.
Het lumbale wervelkolomsyndroom is geen afzonderlijke ziekte, maar vat verschillende symptomen in de lumbale wervelkolom samen. Er worden twee typen onderscheiden, namelijk het acute lumbale wervelkolomsyndroom, vaak lumbago genoemd, en het chronische lumbale wervelsyndroom. In beide gevallen bevindt de pijn van de lumbale wervels zich op de voorgrond, maar kan zich ook verspreiden naar andere delen van het lichaam. De pijn die optreedt is dof, trekken of schieten, gelokaliseerd of uitstralend in de benen.
Plotselinge begin van massale pijn kan worden gevonden in het acute lumbale wervelkolom syndroom. Een zorgeloze beweging, het dragen of heffen van zware lasten en een reeds bestaande slijtage zijn de meest voorkomende oorzaken. Een verkeerde houding, te lang staan of zitten, verkeerd dragen of opheffen van zware voorwerpen zal lange tijd spanning veroorzaken, met pijn als gevolg. Deze veroorzaken dan een terughoudendheid, die op zijn beurt leidt tot spanning van de spieren en daaropvolgende pijn in het lumbale gebied. Zo begint de zogenaamde vicieuze cirkel.
Niet zelden ontstaat een lumbale wervelkolom-syndroom als gevolg van een hernia. Tussenwervelschijven worden buffers genoemd tussen de wervels. Ze bestaan uit een vezelring en een gelatineuze kern. Deze kern heeft de taak om de druk op de vezelring te verdelen en zo te bufferen. Spinale schijven hebben de neiging om relatief vroeg oud te worden.
Een hernia in de lumbale wervelkolom wordt meestal geassocieerd met enorme pijn. (Afbeelding: Henrie / fotolia.com) Het vermogen van de gelatineuze kern om 's nachts wat van zijn vloeistof terug te krijgen wanneer deze nog steeds in rust is, neemt in de loop van het leven steeds meer af. Het wordt dus droger, de elasticiteit wordt verminderd en de vezelring slijt steeds meer. Het kan stukgaan door een lange tijd bestaande gebrekkige lading, waardoor de gelatineuze kern uitsteekt voorbij de rand. Dit uitsteeksel, dat vervolgens op verschillende zenuwen kan drukken, wordt hernia genoemd. Dit kan sensorische stoornissen veroorzaken, maar ook verlamming. Overgewicht en zwangere vrouwen behoren tot de risicogroepen voor een hernia.
Het chronische lumbale wervelsyndroom wordt veroorzaakt door slijtage. Langzamer slijtage van de schijven of wervels leidt tot een groot aantal ziekten van de lumbale wervelkolom. Dit omvat bijvoorbeeld de scoliose. Dit is een laterale afwijking van de ruggengraat ten opzichte van de normale vorm. Het ontstaat meestal in tijden van groei. Andere oorzaken van de lumbale wervelkolom syndroom en geassocieerde pijn in de lumbale ruggengraat verstoppingen van de wervellichamen, artritis of botwijzigingen, ontstekingsziekten, congenitale misvormingen, spondylolisthesis, groeistoornissen, tumoren of metastasen, ongevallen en osteoporose.
In veel gevallen zijn de symptomen te wijten aan het gebrek aan rugspieren, die vooral het lumbale gebied zouden moeten beschermen. Een zwakke stam kan geen schokken en stressbelastingen opvangen en leidt tot problemen op het gebied van de lumbale wervelkolom. Een goed getrainde rugspieren, echter, zelfs als er al ziekten zijn, beschermt de romp en ondersteunt zo dat er geen of weinig pijn is. Goede rugspieren zijn echter niet voldoende om symptomen volledig te vermijden. Het tegenovergestelde - de buik - moet ook worden getraind en beide zijn in een gezonde balans. Een teveel aan buikspieren kan ook stress veroorzaken.
Spieren die niet nodig zijn vormen terug, maar de tegenovergestelde spieren zijn te veel gebruikt en gespannen. Als gevolg hiervan is er minder bloedstroom in dit gebied, waardoor de lokale pijnreceptoren het alarm afgaan. De pijncyclus begint.
Lumbale pijn geassocieerd met symptomen zoals koorts, vermoeidheid, gewrichtspijn en zenuwaandoeningen zijn beheerst probleem dat zodra medisch moeten worden verduidelijkt mogelijk.
Stofwisselingsziekten als oorzaak
Rachitis en osteomalacie worden onder andere beschouwd als mogelijke oorzaken van lumbale wervels. Beide ziekten verwijzen naar een verzachting van het bot waarbij de hardheid van het skelet afneemt. Rachitis is een kinderziekte, terwijl osteomalacie de volwassenheid treft. In beide vormen is vitamine D-tekort de oorzaak. Vitamine D is essentieel voor de calciuminstroom in de botten. De tekortkoming van deze vitamine leidt tot groeistoornissen op jonge leeftijd en tot vervormingen van de borst en de wervels bij volwassenen. Zowel rachitis en osteomalacie worden geassocieerd met pijn in de lumbale wervelkolom.
Een andere ziekte die gepaard kan gaan met lumbale pijn is osteoporose. De balans tussen constructie en afbraak van de botten is verstoord en de degradatie is groter dan de rest. De botten hebben de neiging gemakkelijker te breken. Dit kan ook worden beïnvloed door de wervels, wat kan resulteren in massale rugpijn.
De reden voor de pijn in de onderrug kan een stofwisselingsziekte zijn. (Afbeelding: artstudio_pro / fotolia.com) Diagnose van lumbale wervelkolompijn
Om de oorzaken van de klachten te verduidelijken, zijn een grondige geschiedenis en fysieke en neurologische onderzoeken belangrijk. Meestal, bijvoorbeeld om een hernia uit te sluiten, is een MRI geregeld. Andere beeldvormingstechnieken die bij de diagnose worden gebruikt, zijn CT, echografie en röntgenstraling. U kunt ook de verwijzing naar een neuroloog zien.
Behandeling van pijn in de lumbale wervelkolom
Hier is de behandeling van de oorzaak op de voorgrond. In acute lumbale pijn enigszins instandhouding en orale pijnstillers aanvankelijk voorgeschreven of injecties van lokale anesthetica of analgetica (pijnstillers) uitgevoerd. Antiphlogisitka (ontstekingsremmende geneesmiddelen) zoals cortison worden ook gebruikt.
Als er een enorme spierspanning is, helpen spierverslappers (geneesmiddelen die de spieren ontspannen). Het kortstondige gebruik van een pijnstiller onderbreekt de pijncirculatie, de patiënt kan zich beter ontspannen en verlaat zijn houding, waardoor de spieren worden ontlast. Ook wordt bij pijn in de lumbale wervelkolom meestal warmte gevonden die rustgevend is. Speciale hittepatches kunnen hier verlichting bieden.
De zogenaamde stapbedopslag verlicht de lumbale wervelkolom. Hier moet de rug vrij vlak op een pad en onderbeen parallel aan elkaar zijn, dat wil zeggen, boven- en onderbeen tegen elkaar in rechte hoeken, liggen. Dit kunt u het beste meerdere keren per dag doen met kussens of opgevouwen dekens. Hoewel rust de wervelkolom verlicht, maar langdurig liegen kan het ongemak soms verergeren, omdat de spieren beweging nodig hebben.
In de meeste gevallen worden lendewervels voorgeschreven voor gepersonaliseerde fysiotherapie. Massages, elektrotherapie en manuele therapie zijn ook inbegrepen. De patiënten worden aan matige sporten aanbevolen, vooral de gerichte opbouw van de rug- en buikspieren. Veel wettelijke zorgverzekeraars bieden cursussen aan waarin iets specifieks voor de rugpijn kan worden gedaan. In sommige gevallen, bijvoorbeeld in de aanwezigheid van een licht gevorderde osteoporose, is een ondersteunend lijfje een goede hulp. In zeldzame gevallen is een operatie noodzakelijk, vooral als er al verlamming heeft plaatsgevonden.
Natuurgeneeswijze met lendewervels
Spierspanning komt meestal als eerste voor pijn in de lumbale regio. Cupping en de Baunscheidtherapie stimuleren de bloedcirculatie en verhogen het weefselmetabolisme, gaan de spanning tegen en kunnen zo de pijn verlichten. Een cupping-massage met circulatie bevorderende en opwarmende oliën helpt ook om de symptomen te verlichten.
In de natuurgeneeskunde wordt onder meer cupping tegen de rugpijn in het lumbale gebied gebruikt. (Afbeelding: larswieser / fotolia.com) De antroposofische geneeskunde heeft ook een groot aantal geschikte preparaten in haar portfolio die zowel intern als als injectie voor lumbale wervelpijn kunnen worden toegediend. Homeopathie biedt ook manieren om het lumbale wervelsyndroom te behandelen. Om de juiste homeopathische remedie te vinden, moet echter voldoende repertorized (homeopathische remedie techniek) worden gebruikt. Vooral moet rekening worden gehouden met het type en de duur van de pijn, het tijdstip en het verspreidingsgebied. Homeopathische geneesmiddelen zoals Aconitum, Bryonia Colocynthis, Rhus toxicodendron worden vaker gebruikt bij lumbale wervelkolompijn.
Gerichte grepen van chiropractie of osteopathie kunnen ook worden gebruikt om blokkades op te lossen en de symptomen te verlichten. Vooral met acute symptomen is het gebruik van neurale therapie vaak nuttig. Daarbij wordt een plaatselijke verdoving geïnfiltreerd, die de pijn verlicht, de bloedcirculatie verhoogt en de gewrichten flexibeler maakt.
De reflexologiebehandeling bevindt zich op enige afstand van het gebied van de klacht, maar kan de patiënten met het lumbale wervelsyndroom grote verlichting bieden, vooral in acute fasen. Hetzelfde geldt voor methoden van de traditionele Chinese geneeskunde, zoals acupunctuur.
Uitwendig wrijven met valkruidolie, sint-janskruidolie of rozemarijnolie vervolledigt de natuurgeneeskundige behandeling van lendenwervels.
De actieve participatie van de patiënt in de natuurgeneeskundige praktijk is een succesvolle therapie. Vooral bij patiënten met rugpijn moeten ze zichzelf versterken door regelmatige, gerichte oefeningen met hun spieren. Houdingfouten moeten worden gecorrigeerd en in geval van twijfel moet de gehele dagelijkse routine worden heroverwogen. Goed dragen en optillen van een zwaar object moet in de loop van de tijd worden geïnternaliseerd. Dagelijkse gerichte gymnastiek, voldoende beweging en het verminderen van het lichaamsgewicht ondersteunen de therapie.
Voorkom lende pijn
Rugvriendelijk opstaan, zowel liggend als zittend leren wil worden geleerd. De buikspieren moeten altijd gespannen zijn en omvatten armen en benen als ondersteuning. Opstaan vanuit de ligpositie gebeurt door het zijwaarts te draaien, het zijwaarts op te heffen met behulp van de armen, zodat de zitpositie het eerst wordt ingenomen, voordat de betrokken personen verticaal bewegen. Het optillen van een object gebeurt altijd rechtop uit de kraakpand. Geen werk wordt gedaan in een gebogen houding, de achterkant moet altijd recht zijn.
Het is ook belangrijk om aandacht te besteden aan goed, comfortabel schoeisel. Verder wordt aanbevolen om nooit meer dan dertig minuten in dezelfde houding te blijven. Loszittende oefeningen moeten worden geïntegreerd in het dagelijks leven, omdat ze helpen om spanning te voorkomen. Obesitas groeit zo mogelijk, zodat de rug deze last niet hoeft te dragen. Daarnaast wordt regelmatige, matige sport en gerichte spieropbouw aanbevolen. (sw, laatste update op 9.2.2018)
