stijve spieren

Spierharden wordt in de geneeskunde myogelosis genoemd. De term beschrijft een meestal bezaaide, duidelijk omlijnde, voelbare, lokale verandering in de spieren. Myogelosis is vaak "pijnlijk om aan te raken". De term Spierharnas wordt in de geneeskunde gebruikt voor een beperkte, verhoogde spanningstoestand van de spieren.

inhoud

oorzaken
symptomen
therapie

oorzaken

De oorzaak van spierverharding of myogelosis zijn metabolische veranderingen als gevolg van overbelasting of langdurige stress op de spieren. Zelden is de ontsteking van een spier de trigger van spierverharding. Psychologische factoren zijn ook te noemen.

De musculatuur kan door verschillende oorzaken verharden. Vaak veroorzaakt een overmatige belasting het ongemak. (Afbeelding: drubig-photo / fotolia.com)

Overmatige of langdurige stress op de spieren leidt tot vasculaire compressie en dus slechte bloedtoevoer naar de getroffen spieren. Het metabolisme van de spiercellen is verstoord. Als gevolg daarvan absorberen de cellen minder zuurstof en worden metabolieten slechter afgebroken. Zwelling treedt op en de spiertonus (tonus) van de spiervezels neemt toe - de spier verhardt.

Aan de andere kant, in het geval van spierspanning, is de oorzaak een reflexreactie op een stimulus, zoals bijvoorbeeld kan worden waargenomen in de toename van de spierspanning van de buik bij maagproblemen. Bovendien kunnen onjuiste houdingen of verwondingen leiden tot een "reflex-achtige" spier harnas.

symptomen

Symptomen van spierverharding
In het geval van spierverharding moet een nodulaire of kraalachtige verharding worden gevoeld. In de meeste gevallen meldt de betrokken persoon eerst een verhoogd gevoel van beklemming van de musculatuur in een bepaald lichaamsgebied. Later kan een "drukgevoeligheid" met pijn tijdens het spannen en verlies van kracht van de aangetaste spieren worden waargenomen. Spieren worden het vaakst getroffen, wiens taak het is om een ​​houding aan te nemen tegen de zwaartekracht in en deze gedurende een lange tijdsperiode te handhaven, zoals de nek- en rugspieren. Vooral bij sporters kan een spierverharding optreden, zelfs na een spasme of een sterke rek. Als de spier vaak reageert op spierverharding, verhoogt dit het risico op een gescheurde spier of een spanning.

Symptomen in een spier harnas
Aan de andere kant is een saaie, drukkende aanhoudende pijn, die intenser wordt wanneer bepaalde houdingen worden genomen, symptomatisch voor spierspanning.

therapie

De spieruitharding kan met een aantal verschillende maatregelen worden behandeld. Het doel van de therapie zou het herstel van pijnloze mobiliteit en functie moeten zijn. Als er geen oorzaak van ontsteking is vastgesteld, kunnen fysieke maatregelen zoals speciale massagetechnieken, warmtetherapie (zoals packs, sauna, rood licht) en uitrekken geschikt zijn. Electro- of hydrotherapie wordt vaak gebruikt om de aangetaste spiervezels los te maken.

Een frequente toepassing bij de behandeling van spierverharding is de zogenaamde triggerpoint-behandeling. Naast het profylactische effect van deze techniek op niet-fysiologisch belaste spieren, wordt het ook gebruikt om permanent gespannen spiervezels te deactiveren. De aangedane spier wordt selectief op bepaalde punten behandeld. De mogelijkheden van triggerpoint-therapie variëren van speciale fysiotherapeutische behandelingstechnieken via naalden met acupunctuurnaalden en schokgolftherapie tot de gerichte injectie van een lokaal anestheticum in het triggerpunt. Traditionele Chinese geneeskunde (TCM) breidt de mogelijkheden uit om spierverharding te behandelen met een verscheidenheid aan technieken. Het is waarschijnlijk de meest voorkomende acupunctuur.

Als ontsteking de oorzaak is van spierverharding, staat medische therapie op de voorgrond. In principe moet worden opgemerkt dat spierversteviging een symptoom is, wat meestal duidt op een functionele stoornis. Vanwege tal van factoren die de spieren aantasten, is het vaak moeilijk om de bron van de aandoening aan te wijzen. Het vinden en behandelen van de oorzaak is echter essentieel om de symptomen te verlichten. (Philipp Schulz, fysiotherapeut)