Delen:
Zenuwafbraak / acute stressreactie
inhoud
- definitie
- oorzaken
- symptomen
- therapie
- Natuurgeneeswijze tijdens een zenuwinzinking
definitie
Een duidelijke medische definitie van de omgangstaal 'zenuwinzinking' is niet beschikbaar. Het is de reactie op een traumatiserende gebeurtenis die hoogstwaarschijnlijk verband houdt met neurotische, stress- en somatoforme stoornissen, volgens de internationale statistische classificatie van ziekten en daarmee samenhangende gezondheidsproblemen (ICD-10). Hier valt de zenuwinzinking in de categorie aanpassingsstoornissen en omvat symptomen zoals de acute stressreactie (kortstondige zenuwinzinking onmiddellijk na een gebeurtenis) of posttraumatische stressstoornis (mentale of sociale beperking op lange termijn door traumatische gebeurtenissen).
De getroffen mensen vallen letterlijk in elkaar. Het omhult een enorme zwaarte. Patiënten rapporteren een gevoel van enorme leegte. Triggers kunnen een langdurige vernedering, pesten, aanranding of zelfs geweld zijn. Vaak zijn echter de oorzaak de oorzaak van plotselinge gebeurtenissen zoals ongelukken of overlijdensberichten van goede vrienden of familieleden. De getroffenen vallen naar beneden, huilen en lijken niet onder controle te zijn.
oorzaken
Traumatische gebeurtenissen, die ten grondslag kunnen liggen aan een zenuwinzinking, zijn bijvoorbeeld indrukken van een ernstig verkeersongeval, een natuurramp of oorlogservaringen. Maar zelfs persoonlijk lot, zoals verkrachting of ontvoering, wordt geassocieerd met zulke extreme mentale stress dat de patiënten vaak een zenuwinzinking hebben. Bovendien heeft het verlies van bijzonder naaste mensen, zoals hun eigen kinderen, vaak een traumatiserend effect. De zenuwinzinking mag echter niet gebaseerd zijn op overeenkomstige extreme gebeurtenissen, maar soms kunnen veronderstelde onschuldigere ervaringen, zoals aanhoudend pesten of relatiestress, een mentale overbelasting veroorzaken. Of iemand nu een zenuwinzinking heeft, is daarom niet alleen afhankelijk van de geleefde gebeurtenissen, maar hangt nauw samen met de individuele vereisten. Persoonlijke copingstrategieën of opties spelen hier een sleutelrol.
Zware sterfgevallen zoals het verlies van naaste familieleden kunnen een zenuwinzinking veroorzaken. (Afbeelding: Osterland / fotolia.com) symptomen
Een zenuwinzinking kan zich manifesteren door een verscheidenheid aan symptomen. In de context van een acute stressstoornis kan bijvoorbeeld vaak een bepaalde mentale afwezigheid van de getroffenen worden waargenomen en neigen de patiënten naar irrationele handelingen. Ze vertonen ook sterke emotionele schommelingen, met een verandering van intens verdriet, woede, agressie en onverschilligheid. Lichamelijke symptomen zoals overmatig zweten, hartkloppingen, duizeligheid, misselijkheid en braken kunnen ook deel uitmaken van de symptomen. Sommige patiënten beginnen ongecontroleerd door het lichaam te trillen in de acute fase en vervallen in wijnkrampen. Zelfs lang nadat de stressvolle gebeurtenis voorbij is, kunnen zogenaamde flashbacks worden gezien, waarin patiënten de situatie opnieuw beleven. Het is niet ongebruikelijk dat je probeert soortgelijke situaties te vermijden om jezelf niet opnieuw bloot te stellen aan mentale stress. Dit brengt meestal aanzienlijke beperkingen met zich mee in het dagelijks leven.
Patiënten die lijden aan een posttraumatische stressstoornis ervaren gewoonlijk dissociatie op lange termijn (gebrek aan verbinding of verband tussen perceptie, geheugen, sensorische indrukken, enz.) En persoonlijkheidsveranderingen naast veel van de bovengenoemde symptomen. De getroffenen zijn ook steeds meer vatbaar voor (auto-) agressief gedrag en zelfmoordpogingen. Hun vermogen om deel te nemen aan persoonlijke gehechtheid is verstoord en ze ontwikkelen vaak gelijktijdig depressies. Eerder niet-specifieke klachten zoals nachtmerries en slaapstoornissen kunnen ook deel uitmaken van de symptomen.
therapie
Hoewel een zenuwinzinking in de vorm van de acute stressreactie na een relatief korte tijd (enkele uren tot enkele dagen) vaak stopt zonder verdere therapeutische maatregelen, vereist de posttraumatische stressstoornis meestal een uitgebreide therapie, die de getroffenen helpt de traumatische gebeurtenissen te verwerken. , Psychotherapie is hier veelbelovend, met ambulante of intramurale behandeling afhankelijk van de ernst van de symptomen. Bovendien verschillen de benaderingen van psychotherapie, afhankelijk van de individuele situatie van de getroffenen. Bij sommige patiënten is het bijvoorbeeld dringend nodig om hun mentale toestand te stabiliseren voordat ze met traumatherapie kunnen beginnen of de traumatische gebeurtenissen kunnen aanpakken..
Bij traumatherapie worden onderdrukte dingen opnieuw verwerkt. Afbeelding: WavebreakMediaMicro - fotolia Een essentieel onderdeel van de behandeling bij posttraumatische stressstoornissen zijn meestal speciaal aangepaste varianten van cognitieve gedragstherapie waarbij ook de confrontatie met de traumatische ervaringen plaatsvindt (confrontatietherapie). Daarnaast zijn er tal van andere, meestal zeer gespecialiseerde, behandelingsbenaderingen voor de behandeling van posttraumatische stressstoornis, die worden gebruikt afhankelijk van de individuele symptomen. Bijbehorende psychotrope geneesmiddelen zoals benzodiazepines (speciale sedativa) worden soms gebruikt, maar gezien het risico op bijwerkingen en het risico van afhankelijkheid is langdurig gebruik zeer kritisch. Ook wordt de traumatherapie gebruikt. In deze poging wordt de ervaring van de koude opslag in de warme opslag van de hersenen getransporteerd. Als gevolg hiervan worden ervaringen opnieuw verwerkt.
Natuurgeneeswijze tijdens een zenuwinzinking
Naturopathie biedt enkele veelbelovende methoden om acute stressreacties te verlichten, bijvoorbeeld op basis van rustgevende kruidensupplementen (valeriaan, hop) of het gebruik van ontspanningsmethoden (autogene training, progressieve spierontspanning). Deze worden ook een preventief effect toegeschreven. Als patiënten zich dichtbij een zenuwinzinking voelen, kunnen ze een bepaald beschermend effect bereiken met behulp van ontspanningsmethoden en kruidenpreparaten. Homeopathie biedt ook een zeer effectieve preventiemogelijkheid met kaliumfosforicum. Al deze natuurgeneeskundige preventiemogelijkheden vereisen echter dat een dreigende zenuwinzinking vroegtijdig wordt herkend.
Niet zelden, patiënten, maar na een onverwachte traumatische gebeurtenis relatief plotseling lijden aan een zenuwinzinking. Hier is alleen de mogelijkheid van een volgende behandeling. Welke natuurgeneeskundige procedures hier worden gebruikt, hangt sterk af van de individuele symptomen. In het geval van langdurige klachten, wordt het vaak gecombineerd met psychotherapeutische benaderingen zoals cognitieve gedragstherapie. (Fp)
Specialistische begeleiding: Barbara Schindewolf-Lensch (arts)
Afbeelding 1: Gerd Altmann