Vitaminegebrek - oorzaken, symptomen en therapie

Witte rijst en zwarte tanden - vitaminegebrek

Vitamine-tekort kan aanzienlijke gevolgen voor de gezondheid hebben. Een erg eenzijdig dieet kan leiden tot een conditie van een tekort. Allerlei soorten ziekten kunnen ontstaan ​​of begunstigd worden. Het menselijk lichaam heeft slechts heel kleine hoeveelheden van sommige vitamines nodig, maar het is vaak nog steeds niet duidelijk hoe het ze gebruikt. Een vitaminetekort kan ernstige medische problemen veroorzaken, leidend tot ernstige ziektes zoals rachitis, scheurbuik of beriberi en de dood.

inhoud

• Witte rijst en zwarte tanden - vitaminegebrek
• Hongerig en een handvol rijst
• Scheurbuik - de vloek van de zeevaart
• Symptomen: hobbels en verlies van tanden
• Zuurkool redt levens
• De letter C
• Behandeling voor scheurbuik
• Wat veroorzaakt vitamine C-tekort nog niet?
• Rachitis - Wanneer de botten zacht worden
• Beriberi - "Ik kan niet"
• thiamine-deficiëntie
• Dood door witte rijst
• pellagra
• Symptomen van pellagra
• Xerophthalmia - tekort aan vitamine A.
• The Perishable Blood Deficiency - Megaloblastic Anemia
• Bloedarmoede en alcoholisme
• Problemen met de bloedstolling
• biotinedeficiëntie
• Gebrek aan vitamine B2: roze tong en gescheurde lippen
• B12-tekort: hersenaandoening en psychose
• Tintelende vingers - Vitamine B 5
• De fragiele schoonheid - Vitamine E
• Hulp voor ontwikkelingslanden

Hongerig en een handvol rijst

Ziekten als gevolg van vitaminetekortheid worden hypovitamine genoemd. Daar zijn drie hoofdoorzaken van: ondervoeding, ondervoeding en problemen bij het opnemen van vitamines en het verwerken ervan.

Ondervoeding leidt vaak tot meerdere vitaminedeficiënties. (Afbeelding: soupstock / fotolia.com)

Ondervoeding veroorzaakt vaak een meervoudig vitaminetekort. De patiënten lijden aan een ontstoken tong (gebrek aan vitamine B6), bloedarmoede (gebrek aan B7) en bloedend tandvlees (gebrek aan vitamine C), bijvoorbeeld..

In geïndustrialiseerde landen kan vitaminegebrek gemakkelijk worden gecorrigeerd. Daarom is het moeilijk in dit land aan de verschrikkelijke gevolgen van zelfs het ontbreken van een enkele vitamine stel - rotte tandvlees en een kreupele wervelkolom, scheurbuik of rachitis pest echter talloze mensen vandaag de dag.

Scheurbuik - de vloek van de zeevaart

De stereotype piraat draagt ​​een ooglap en een houten been en inderdaad, veel 18e-eeuwse boekaniers waren verloren ledematen in veldslagen en ongelukken. Echter, mensen die het grootste deel van hun tijd op de zeeën doorbrachten waren in die tijd zelden ogen of benen, maar hadden vaak geen tanden in hun mond - scheurbuik claimde meer slachtoffers dan de zeeoorlog.

"Het is verschrikkelijk: uw tandvlees werd zo lui dat alle vlees tot aan de wortels van de tanden en deze viel bijna allemaal mislukt. Met een dergelijke virulentie van de ziekte verspreid over onze drie schepen uit dat medio februari, niet tien waren meer gezond van de 100 mensen die we waren. "Jacques Cartier, in 1542 op expeditie naar de St. Lawrence Rivier op de scheurbuik

Scheurbuik, het resultaat van een gebrek aan vitamine C, was al bekend bij de oude Romeinen en Egyptenaren, maar de oorzaak ervan bleef lange tijd in het duister. Hippocrates en keizer Tiberius waren zich echter al bewust van de positieve effecten van zuurkool op hun gezondheid, en Tiberius schreef het aan zijn soldaten als een verplichte maaltijd.

Sojabonen voor rondvaarten
De oorzaak van scheurbuik is een vitamine C-tekort. Zelfs de Chinese geneeskunde uit het verleden kon niets over vitamines weten, maar greep naar de juiste middelen om ze te voorkomen.

In 1405 lanceerde de Chinese admiraal Zhan He zijn 'drakenvloot' voor een wereldomzeiling. Het was een van de grootste zeevaartprojecten aller tijden: 300 schepen, waarvan sommige tot 50 keer groter dan die van Columbus of Vasco da Gama, 120 meter lang en 30 meter breed en een totaal van 28.000 man zeilden.

Ze toerde door India, Arabië en Oost-Afrika en sommige historici speculeren dat Zhan We Amerika hebben ontdekt.

Chinese zeelieden vermeden vitamine C-tekort door sojabonen op een schip te planten. (Afbeelding: domnitsky / fotolia.com)

Een logistieke topprestatie. De gezondheid van de zeilers werd gegarandeerd door de Chinezen door sojabonen op extra uitzetten te planten. Wanneer ze ontkiemen, produceren ze vitamine C - het gevaar was verboden.

In Europa beroofde de 'plunderende dood' de bemanningen tot de 18e eeuw en begon ze meestal aan lange reizen over de zee. De getroffen mensen voelden slap, hun spieren deden pijn, in sommige donkerrode vlekken op de huid.

De scheurbuik gehouden rijke oogst onder de matrozen, vooral in het tijdperk van de grote ontdekkingen, dat sinds de 15e eeuw: Vasco da Gama, die de zeeweg naar India onderzocht, verloor in zijn eerste reis 100 van 160 mannen door scheurbuik. De eerste rit van het Engels Oost-Indische Compagnie in 1600 kostte elke vierde van het leven van de 480 man, overleed in 1741 zelfs vier van de vijf zeilers die met Lord Anson had gesteld.

Vitamine-tekort in plaats van zeevarend
Maar niet alleen zeelieden waren de slachtoffers. Hansa, het "Zeitschrift für deutsches Maritime Affairs", besprak in 1865: "Het gevaarlijkst was echter de ziekte toen een land verwoest werd door lange oorlogen of in steden die lange tijd belegerd werden. Zo had b.v. de Fransen tijdens het beleg van Alexandrië door de Turken en het Engels van mei tot augustus 1801 3.500 Scorbutkranke in de ziekenhuizen. Evenzo was scheurbuik in het begin van deze eeuw gebruikelijk in gevangenissen en gevangenissen. Deze voorbeelden tonen duidelijk genoeg aan dat de scheurbuik geen ziekte is die eigen is aan de reptielen, hoewel ze meestal dodelijk was voor hen. "

Symptomen: hobbels en verlies van tanden

Het tijdschrift "Hansa" beschrijft de symptomen ook plastisch: "De eerste tekenen van scheurbuik bestaan ​​meestal uit een verandering in de teint, die zijn gezonde uiterlijk verliest en bleek en dof wordt. Toegevoegd aan dit is neerslachtigheid, afkeer van elke beweging, snelle vermoeidheid en pijn in dijen en kuiten veroorzaakt door overbelasting. "

In deze eerste fase zijn de symptomen nog steeds niet-specifiek en kunnen ook andere ontstekingen of intoxicaties aangeven. Maar een geavanceerde scheurbuik is onmiskenbaar, volgens het tijdschrift van de Duitse zeilers zijn: "Het tandvlees zijn sponsachtige en gezwollen, neemt een donkerrode kleur, vooral als het gaat met de tanden in contact, en bloeden bij de minste aanraking."

Sta op plekken en bulten "op de huid, vooral op de benen en heupen, soms op het bovenlichaam en armen, lijken kleine ronde rode vlekken die geleidelijk tot de grootte van een hand toe en draai groen, blauw en geel, zelfs zwellen als schokbultjes. "

Gezwollen tandvlees en tandverlies zijn typische symptomen van scheurbuik. (Afbeelding: irinaorel / fotolia.com)

Bovendien zwellen de kuiten: "Een ander teken van scheurbuik is de zwelling van het kuitbeen en de bil van één of beide benen, wat resulteert in stijfheid van het kniegewricht. Deze gezwollen delen zijn zeer pijnlijk bij elke beweging en je kunt niet met je vinger indruk maken. "

De huid is bloeddoorlopen, het gezicht wordt geelbruin, het tandvlees zwelt op en zwart-gele, zwarte sponsachtige klompen bedekken de tanden. De tanden wiebelen en vallen eruit.

Bij de minste inspanning, zelfs bij het gaan zitten of opstaan, lijden de patiënten aan kortademigheid en huivering, vaak flauwvallen.

Zuurkool redt levens

De artsen verbaasden zich over de oorzaken van horror en concludeerden onjuiste conclusies uit de juiste waarnemingen. Omdat op tropische reizen veel minder zeelui ziek werden dan in de koude Noordse wateren, werd het klimaat als een trigger beschouwd.

Toegegeven, het is waar dat vocht en vocht de symptomen verergeren. Maar er is een duidelijke verklaring waarom de scheurbuik nauwelijks verspreid in de warme landen en de symptomen ging terug bij het uitbreken van de ziekte: Wanneer land in de oostelijke Middellandse Zee, de Perzische Golf, de Arabische Zee, in Mozambique of de kust van Malabar, de matrozen namen sinaasappelen, citroenen , Mango en Papaja, het verstrekken van de vitale vitamine C..

Hoewel veel artsen een verkeerd dieet als cruciaal beschouwden, dachten ze niet aan vitamine C-donoren, maar zagen ze de gehaktballen als ziekteverwekkers en wilden ze ze vervangen door vers vlees..

In 1753, de Engelse scheepsarts Dr. James Lind stelt dat zuurkool scheurbuik geneest. Hij onderzocht twaalf patiënten, welke voedingsmiddelen de ziekte beïnvloeden. Hij gaf ze, onder andere, azijn, zeewater, sinaasappelen, citroenen, cider en verdund zwavelzuur. Hij ontdekte dat de matrozen die citrusvruchten aten hun tandvlees herwonnen. Zuurkool en aardappelen verminderden ook de symptomen.

Lind maakte nu lijsten van voedsel voor de marine om te dragen. James Cook, de ontdekker van Australië, volgde het advies en bracht ontelbare vaten zuurkool tijdens hun derde reis in 1776, naast tonnen citroenen.

Vanaf dat moment kregen Britse zeelieden elke dag citroensap, waardoor ze in Amerika de bijnaam "Limey" kregen.

Scheurbuik was nu onder controle, hoewel niemand wist waarom citroenen en zuurkool hielpen tegen de pest.

Tegenwoordig zorgen vers fruit en vitaminetabletten ervoor dat scheepsbemanningen niet langer last hebben van scheurbuik. (Afbeelding: cirquedesprit / fotolia.com)

De letter C

Het blijft lange tijd onbekend wie de scheurbuik heeft gedwarsboomd. De Britse Jack Drummer verwees naar deze substantie in 1919 als C. In 1920 werd vitamine C geïsoleerd van citroenen, wat later gevolgd door peper en kool.

Vitamine C, ascorbinezuur ondersteunt het bindweefsel. Als ons organisme lange tijd geen vitamine C krijgt, kan het geen collageen aanmaken en dus het weefsel niet stabiel houden. Hierdoor gaan het tandvlees slap, ontstaan ​​vlekken op de huid, scheuren de aderen open en bloedt de neus - scheurbuik. Scheepsbemanningen eten tegenwoordig vers fruit, power bars en vitamine C-tabletten en worden daardoor scheurbuik bespaard.

Ondertussen wordt scheurbuik niet wereldwijd verslagen en kan niet worden verslagen tenzij mensen toegang hebben tot vitamine C. Hongersnood in de Sahel of India leidt dus noodzakelijkerwijs tot scheurbuik, evenals lijdend aan mensen die zich alleen voeden met gepelde rijst of ingeblikt voedsel. Er zijn recent gevallen van scheurbuik geweest in Australië, een staat Indutria, waar een voldoende inname van vitamine C te allen tijde mogelijk is. Hier echter, net als in de VS: Wie voedt alleen van de frituurpan, wat in de geïndustrialiseerde landen te weinig vitamine C tot zich neemt.

Het tijdschrift "Hansa", schreef in 1865: "De bekende in Duitsland zuurkool is een uitstekend eten om scheurbuik te voorkomen, en onder de naam" "geïntroduceerd in het Engels en Amerikaanse Navy" Sour-Krout.

Behandeling voor scheurbuik

Scheurbuik is gemakkelijk te genezen door het geven van de patiënten vitamine C, hetzij in de vorm van tabletten of een voldoende dieet: Raw zuurkool, bessen, aardbeien, mango, passievrucht, citroen, limoenen, sinaasappelen, grapefruit, mandarijnen of papaja, tomaten, aardappelen , groene pepers.

De tanden omlaag of pijn doen, is het het beste om het fruit te knijpen in een sapcentrifuge en aan de patiënt het sap te geven of te mengen zuivelproducten met groenten en fruit.

Patiënten moeten ook ijzerhoudend voedsel en / of ijzertabletten eten. Dit is vooral geschikte lever. IJzergebrek hoort bij scheurbuik, omdat vitamine C het lichaam helpt ijzer te absorberen. Daarom is interne bloeding veroorzaakt door ijzertekort een van de symptomen van gevorderde scheurbuik.

Zuurkool bevat veel vitamine C en kan u daarom tegen een tekort beschermen. (Afbeelding: Daniel Vincek / fotolia.com)

Wat veroorzaakt vitamine C-tekort nog niet?

Degenen die lijden aan deze tekortkoming worden dik. Een studie van de Arizona State University toonde aan dat proefpersonen met een zeer laag vitamine C-gehalte 25% minder vet verbrandden dan mensen met een hoog niveau. Vitamine C is betrokken bij de carnitinesynthese, die ervoor zorgt dat vetzuren in het lichaam kunnen worden geoxideerd.

Astmapatiënten werden gevonden in een studie in Cambridge als patiënten met de laagste vitamine C-waarden. In dit opzicht speelt vitamine C ook een rol bij astma.

Rachitis - Wanneer de botten zacht worden

Rachitis is een botziekte - veroorzaakt door een gebrek aan vitamine D, calcium en fosfor. Deze tekortkoming zorgt ervoor dat de botten zachter worden en niet langer hun taak uitvoeren als lichaamsondersteuning. De ziekte treft vooral kinderen van 6-24 maanden.

Het lichaam kan zelf vitamine D produceren (daarom is vitamine D geen medische vitamine), maar alleen als het metabolisme werkt. Vitamine D zorgt ervoor dat het lichaam calcium kan opnemen en dat is wat nodig is om de botten te laten groeien. Een vitamine D-tekort leidt tot botbreuken en vervormingen.

Bij rachitis, calcineren de botten niet, ze zijn zacht, kneedbaar en twist. Lichaamsgewicht zorgt ervoor dat de uiteinden van lange botten rafelen en duwen ze naar buiten als paddenstoelkoppen, dus de knieën zijn te groot en de gewrichten zijn vergroot.

De knieën vallen naar binnen, het sternum komt naar buiten ("kippenborst"), de schedel sluit niet, het voorhoofd bogen naar voren en de bekken van het bekken.

Beriberi - "Ik kan niet"

Beriberi verwijst naar een tekort aan vitamine B1 en is afgeleid van de Sinhala-zin: "I can not.". De getroffenen lijden aan krampen, zwakten, spierzwakte is spierverlamming. Berberi beschadigt de zenuwen, het hart en de bloedsomloop. Hartfalen kan de dood tot gevolg hebben. In het verleden stierf één op de twee mensen.

De ledematen voelen zich verdoofd, het gehoor is net zo gestoord als het zicht. Gewichtsverlies wordt geassocieerd met hersenbeschadiging en een onregelmatige hartslag.

We nemen vitamine B1 via ongepelde peulvruchten, spiervlees, lever en gist. De term beriberi komt uit het Chinese gebied, in Japan stond het bekend als "gele rijstpest".

thiamine-deficiëntie

Beriberi werd een massaverschijnsel, met miljoenen Aziaten aan het einde van de 19e eeuw die zich bijna uitsluitend voedden met gedopte rijst en industriële sojaproducten. De Japanners beschouwden beschimmelde rijst als de oorzaak van de vochtige beriberi, en in feite verdween de ziekte bijna in Japan, omdat beschimmelde rijst uit de markt verdween.

Beschimmelde rijst werd in Japan beschouwd als een trigger voor de vochtige Beriberi. (Afbeelding: mubus / fotolia.com)

De oorzaak van beriberi is echter een gebrek aan thiamine en het is mogelijk dat bepaalde schimmels voorkomen dat het lichaam thiamine opneemt. Chistiaan Eijkman ontdekte thiamine en zag het als een trigger voor Beriberi, wat hem de Nobelprijs van 1929 bracht.

Rond 1900 was Beriberi een wereldwijd probleem geworden: Brazilianen leden net zo goed als mensen in Indonesië, en alleen al in China werden miljoenen mensen getroffen. Beriberi is nooit een probleem geweest in Europa en dat heeft al lang geleid tot de misvatting dat het een tropische ziekte is.

Dood door witte rijst

De reden voor de voldoende toevoer van vitamine B1 en thiamine was echter in de Europese eetgewoonten: brood is in Europa een voedingsbasis. Als het volkoren is of brood gemaakt van ongeschilde granen, dan is een voorraad B1 gegarandeerd. De gist in het brood en het bier zorgt ook voor een toevoer van vitamine B1.

In Azië was dit ook duidelijk: in India werd beriberi nooit een 'publieke epidemie' zoals in China. Padie voorziet het lichaam namelijk B1, en in de wijdverbreide voorgekookte rijst vitaminen behouden, terwijl in het moderne China rijst eigenlijk wisten was dus gepeld en vitamine B1 verloren.

In Europa riskeren vooral alcoholisten het risico op thiaminedeficiëntie, omdat alcohol in het lichaam het moeilijk maakt thiamine op te slaan en te absorberen.

pellagra

"Dermatitis, diarree, dementie en overlijden" zijn de vier D's die kenmerkend zijn voor deze vitamine B3-tekort. De oorzaak is een dieet dat voornamelijk uit maïs bestaat. Europeanen werden zich voor het eerst bewust van de ziekte in Noord-Spanje en noemden het "Asturische lepra".

Maar het tekort aan mensen leed overal in Europa, het Midden-Oosten en Noord-Afrika, waar vers vlees zelden op tafel kwam en de dagelijkse voeding bestond voornamelijk uit maïs.

Symptomen van pellagra

De mond wordt rood, de tong zwelt op, de patiënten lijden aan diarree en verliezen geheugen. De huid wordt vatbaar voor infecties, ze moeten overgeven en de uitwerpselen worden vermengd met bloed.

Ze kunnen niet slapen, voelen zich uitgeput en lijken apathisch. Apathie ontwikkelt zich tot aanhoudende depressie, verwarring, en de getroffenen lijden aan hallucinaties. Dan voelen hun ledematen gevoelloos en hebben ze niet langer controle over hun bewegingen.

Patiënten hebben een dieet nodig dat rijk is aan vitamine B3 (niacine), waaronder lever, spieren, volkoren en brood.

Veel vitamine B3 is te vinden in volkoren granen en brood. (Afbeelding: photocrew / fotolia.com)

Xerophthalmia - tekort aan vitamine A.

Het lichaam heeft vitamine A nodig om de cellen op te bouwen. De volgende voedingsmiddelen bevatten carotenoïden, die nodig zijn om vitamine A in te nemen: groene bladgroenten, wortels, rode palmolie, mango's en papaja's. Voorgevormde vitamine A wordt aangetroffen in lever, moedermelk, visolie, eieren en zuivelproducten.

Een tekort aan vitamine A leidt tot oogziekten en zelfs blindheid, een verhoogd sterftecijfer, vooral bij zuigelingen en zwangere vrouwen. Voor jonge kinderen is vitamine A-tekort vooral gevaarlijk omdat ze vitamine A nodig hebben voor hun groei. Kinderen zijn ook gevoelig voor infecties en inwendige ziekten, die op hun beurt de opname van vitamine A belemmeren..

Bij xeroftalmie produceren de traanklieren niet genoeg vocht en drogen hun ogen uit. Als gevolg hiervan worden de lagen van de ogen, die de iris, de pupillen en het wit in het oog beschermen, ontstoken. De ogen zijn stil en de getroffenen worden nachtblind.

nachtblindheid
Vitamine A speelt een essentiële rol in de functies van de fotoreceptor, en daarom is slecht afstemmen van zicht op duisternis een vroeg teken van een corresponderende tekortkoming.

Getroffen kinderen kunnen zich niet langer oriënteren in het zwakke licht. Patiënten kunnen niet autorijden bij weinig licht, en zelfs op volle maan zien ze alleen objecten verlicht met autokoplampen.

Hoewel andere symptomen ontbreken, is nachtblindheid een goede indicatie om te testen op vitamine A-tekort.

The Perishable Blood Deficiency - Megaloblastic Anemia

Deze vorm, ook bekend als pernicieuze (maligne) anemie, beschrijft een syndroom geassocieerd met verminderde opname van foliumzuur en vitamine B12. Dit komt bijvoorbeeld door leukemie als een basisziekte of door gevorderd alcoholisme. De vitamine B12- en foliumzuurinname wordt ook verstoord door de inname van maagzuurremmers en vegetarisch / veganisten lopen risico.

Als vitamine B12 en foliumzuur ontbreken, kunnen de rode bloedcellen niet goed werken, stopt de bloedstroom en krijgt het lichaam onvoldoende zuurstof.

Bloedarmoede en alcoholisme

Deze vitamine- en bloedgebrek wordt aangetoond door een tinteling in de vingers en tenen. Patiënten worden moe, lijden aan waterige diarree, hoofdpijn en verlies van eetlust.

Om een ​​B12-tekort te detecteren, moeten ze naar de arts gaan, die een volledige bloedtelling zal maken en controleren hoeveel B12 en foliumzuur het bloed bevat. Monsters kunnen ook uit het beenmerg worden genomen.

Als leukemie de onderliggende ziekte is, zijn verhoogde doses foliumzuur en vitamine B12-supplementen vereist. Voor alcoholisten draait het allemaal om het onthouden van alcohol en om een ​​uitgebalanceerd dieet.

Bronnen van vitamine B12 zijn zalm, kaas en champignons. (Afbeelding: bit24 / fotolia.com)

Vitamine B12 wordt aangetroffen in vlees, vis, eieren en melk. Vitamine B12-tekort ontstaat meestal door een gebrek aan een eiwit rond de maag, de intrinsieke factor. Zonder dit kan een persoon geen vitamine B12 innemen, ongeacht hoeveel het bevat in hun dieet.

Anemie van vitamine B12-tekort kan worden onderscheiden van de geavanceerde symptomen van andere bloedarmoede: de getroffen personen lijden aan aandoeningen van het perifere zenuwstelsel, evenwichtsstoornissen tijdens het lopen en dementie. Als de deficiëntie niet vroegtijdig wordt gecorrigeerd, kunnen deze aandoeningen chronisch worden.

Het probleem van veel patiënten is dat alcoholintoxicatie en alcoholisme ook dementie en evenwichtsstoornissen veroorzaken, zelfs zonder vitamine B12-tekort.

Problemen met de bloedstolling

Vitamine K-tekort leidt tot een verhoogde neiging tot bloeden, omdat bepaalde stollingsfactoren afhankelijk zijn van vitamine K. Net als bij hemofilie kunnen zelfs kleine verwondingen gevaarlijk zijn.

Vitamine K wordt gevonden in groene bladgroenten en olijfolie, maar ook in sojabonen, groene erwten en bonen, tuinkers, asperges, spinazie, broccoli en tarwekorrels. Een gebrek aan deze vitamine kan te wijten zijn aan een glutenallergie of glutenintolerantie (coeliakie), aan cystische fibrose, de ziekte van Crohn, bloedverdunnende medicijnen of ernstige brandwonden..

Een tekort aan deze stof kan leiden tot bloedstolsels, symptomen zijn neusbloedingen, bloed in de urine en ontlasting, zwarte stoelgang of hevige bloedingen tijdens de periode.

biotinedeficiëntie

Biotine, vitamine B7, ondersteunt het zenuwstelsel en is noodzakelijk voor de metabolische processen. Biotinedeficiëntie is zeer zeldzaam en een ongewone stoornis van de opname van voedingsstoffen. Degenen die een uitgebalanceerd dieet volgen, worden nauwelijks getroffen.

Haarverlies kan een teken zijn van biotine-tekort. (Afbeelding: Africa Studio / fotolia.com)

Bepaalde medicijnen en diëten kunnen echter tot dit tekort leiden. De eerste symptomen zijn schimmelinfecties, haaruitval, droge huid en huiduitslag. Eetlustverlies, zwakte, depressieve stemmingen, roos, eczeem en slechte spierreflexen zijn toegevoegd.

Als dit tekort niet wordt behandeld, kan dit ernstige gevolgen hebben. Spierpijn en gevoelloosheid in de ledematen zijn lichamelijke klachten. Er is ook tintelingen op de huid, hallucinaties en overgevoeligheid van de huid voor stimulatie.

De rijkste bronnen van biotine zijn lever, eigeel en gist, goede leveranciers zijn kaas, peulvruchten, varkensvlees, zalm, avocado of frambozen.

Gebrek aan vitamine B2: roze tong en gescheurde lippen

Een tekort aan riboflavine, de vitamine B2, vertoont door gescheurde mondhoeken en lippen, een gezwollen keel, bloeddoorlopen ogen, een tong in helder roze en te weinig rode bloedcellen.

Deze ziekte wordt meestal veroorzaakt door een onevenwichtig dieet, vaak worden hele groepen mensen getroffen die permanent te weinig eten nemen met vitamine B2. Deze omvatten vlees, eieren, melk, kaas, yoghurt, groene bladgroenten en volle granen.

Gescheurde mondhoeken treden vaak op bij onvoldoende toevoer van vitamine B2. (Afbeelding: frank29052515 / fotolia.com)

Zelfs met een uitgebalanceerd dieet kunnen leverfunctiestoornissen de symptomen veroorzaken omdat B2 niet langer kan worden verwerkt.

Vooral arme mensen in ontwikkelingslanden lijden aan een tekort aan riboflavine. Deze hebben geen toegang tot zo ongeveer alle voedingsmiddelen die B2 bevatten.

Mensen die extra eiwitten nodig hebben, zoals competitieve atleten en bodybuilders, lopen ook een hoog risico op vitamine B2-tekort.

B12-tekort: hersenaandoening en psychose

Dit tekort veroorzaakt schade aan het ruggenmerg en hersenaandoeningen die tot onvrijwillige bewegingen leiden. De ziekte verspreidt zich voornamelijk in de derde wereld, in de geïndustrialiseerde landen zijn veganisten de belangrijkste risicogroep. De oorzaak: planten produceren geen vitamine B12.

Omnivoren krijgen een vitamine B12-tekort, voornamelijk als gevolg van gastro-intestinale stoornissen.

Symptomen zijn onder meer beperkt denken, depressie, verwarring, psychose, veranderde reflexen, verzwakte spieren, een ontstoken tong, verlies van smaak, hartfalen en onvruchtbaarheid. Autisten en schizofrenen hebben extreem lage vitamine B12-spiegels. In hoeverre deze echter de verstoringen teweegbrengen, is nog niet onderzocht.

Paddestoelen voor veganisten?
Vitamine B12 zet samen met vitamine B6 en foliumzuur het toxische homocysteïne om in een niet-toxische stof. Als vitamine B12 nu ontbreekt, stijgt het toxine in bloed en beschadigt het de bloedvaten, wat kan leiden tot aandoeningen van het cardiovasculaire systeem.

Vooral B12 bevat slachtafval: nieren, lever en hersenen. Degenen die dit niet leuk vinden kunnen hun toevlucht nemen tot pluimvee, rood vlees, eieren en vis en consumeren veel melk en melkproducten.

En veganisten, de belangrijkste risicogroep? In de natuur is er geen zuiver veganistisch dieet bij zoogdieren. Ook herbivoren nemen onvermijdelijk kleine maden, larven, insecten, slakken en ontelbare micro-organismen die vol vitamine B12 bevatten.

Zeer weinig voedingsmiddelen voor veganisten bevatten vitamine B12, vooral twee paddestoelen, namelijk de hanenkam en de totemtrompet, met cantharellen die regelmatig op de markt verkrijgbaar zijn. Dat is het. Veganisten moeten een voedingssupplement nemen dat vitamine B12 bevat.

Tintelende vingers - Vitamine B 5

Een gebrek aan vitamine B5 manifesteert zich als verdoofd, tintelend of brandend in de vingers, tenen, handen en voeten. Deze symptomen kunnen spontaan optreden als ze verdwijnen.

Vitamine B5 is ook bekend als pantotheenzuur. De naam komt van de term "pantos", een Grieks woord dat "overal" betekent en weerspiegelt het feit dat deze vitamine beschikbaar is in een verscheidenheid aan voedingsmiddelen..

De beste bronnen van vitamine B5 zijn brouwersgist, avocado, peulvruchten, linzen, eierdooiers, broccoli, tomaten, rundvlees, kalkoen, eend, kip, zoete aardappelen, zonnebloempitten, volkoren brood en zalm. Tijdens het koken is de vitamine beschadigd.

De fragiele schoonheid - Vitamine E

Van de 13 vitamines die ons lichaam nodig heeft, is vitamine E een van de belangrijkste. De stof vertraagt ​​het verouderingsproces, beïnvloedt de ontwikkeling van de zenuwen, versterkt de spieren en ondersteunt de vruchtbaarheid.

Vitamine E houdt de bloedvaten open zodat het bloed vrij kan stromen en helpt de cellen van het lichaam samen te werken om lichaamsfuncties te behouden. De stof is nodig om het skelet en de spieren te laten functioneren.

Vitamine E is de substantie van schoonheid. Het maakt het bindweefsel glad en vertraagt ​​cellulitis.

Een tekort manifesteert zich in krampen in de benen, droog of broos haar en haaruitval, onvruchtbaarheid, maagaandoeningen en pijn. Zenuwaandoeningen manifesteren zich door het gebrek aan controle over bewegingen in de handen, benen en voeten.

Spijsverteringsproblemen zijn het gevolg, omdat het lichaam geen voedingsstoffen kan verwerken zonder vitamine E. Deze op hun beurt leiden tot leverziekten en galblaasaandoeningen.

Noten en amandelen zijn rijk aan vitamine E. (afbeelding: juliasudnitskaya / fotolia.com)

De beste bronnen van vitamine E zijn plantaardige oliën, vooral olijfolie, maïs- en sojaolie, maar ook noten zoals walnoten, cashewnoten, hazelnoten en amandelen.

Hulp voor ontwikkelingslanden

Voor honderden miljoenen mensen met een vitaminetekort tussen Marokko en Indonesië, Mali en Mongolië zijn regelmatig verdeelde vitaminesupplementen net zo noodzakelijk als vaccinaties tegen de grote epidemieën..

Elke derde persoon wereldwijd lijdt minstens aan een vitaminetekort. Volgens Unicef ​​hebben ongeveer twee miljard mensen om deze redenen niet hun volledige potentieel. De meest voorkomende gevolgen zijn slechte mentale ontwikkeling en een zwak immuunsysteem, wat op zijn beurt leidt tot complicaties.

De sociale en economische ontwikkeling van de getroffen landen wordt aanzienlijk verstoord door dit gebrek.

Supplementen met vitamine A alleen al kunnen elk jaar 600.000 kinderen in de Derde Wereld redden. Volgens de WHO lijden 190 miljoen kinderen aan vitamine A-tekort en worden ze geteisterd door nachtblindheid, bloedarmoede en groeiachterstand, en zijn ze vatbaar voor infecties. (Dr. Utz Anhalt)
Specialistische begeleiding: Barbara Schindewolf-Lensch (arts)